محمد گلریز

محمد گلریز با نام اصلی محمدعلی گلپایگانی، متولد سال 1325 در تهران است.
«محمد گلریز» با نام اصلی محمدعلی گلپایگانی، فرزند حسین گلپایگانی، از مداحان و ردیف‌دانان قدیم تهران، است. او به غیر از پدر، موسیقى را نزد برادرش اکبر گلپایگانى فراگرفت و از سال 1352 کار خود را در رادیو آغاز کرد. سال 1353 در کلاس اسماعیل ادیب خوانسارى و ابراهیم سرخوش به فراگیرى بیشتر در موسیقى اهتمام ورزید و هم‌زمان با گروه شیدا نیز همکارى مى ‏کرد و اولین آهنگ وى که در این گروه به سرپرستى محمدرضا لطفى ضبط شد، از «شیدا» بود.
پس از چندى در برنامه‏‌هاى «گلچین هفته» شرکت کرد و حدود 10 آهنگ در این سرى برنامه اجرا کرد. محمدعلى گلپایگانى، دلیل انتخاب نام «گلریز» را براى خود این‌گونه بیان مى‏‌کند: «در زمانى که در رادیو تازه شروع به همکارى کرده بودم، برای ضبط آهنگى از «شیدا» به دیدار دکتر نورعلى‌خان‏ برومند رفتم و در آنجا غزلى از حافظ را در دستگاه شور خواندم تا به گوشه «گلریز» رسیدم؛ استاد برومند به‏ دلیل خشنودى از این اجرا پیشنهاد کرد تا نام هنرى خود را «گلریز» بگذارم و از آن پس با همین نام، نزدیک به 10 ترانه از عارف و شیدا در برنامه گلچین هفته اجرا کردم».
سال 1358، اولین کار خود پس از پیروزى انقلاب اسلامى را با نام «سرود نیایش» به آهنگ‌سازی رضاقلى ملکى اجرا کرد. کار بعدی او سرود «این بانگ آزادى» با شعر حمید سبزوارى و آهنگ احمدعلى راغب بود. پس از اجرای این آثار، گلریز یکی از پرکارترین خوانندگان رادیو شد و آثار بسیاری را با ارکسترهای متعدد ضبط و اجرا کرد.
گلریز برای آهنگی با عنوان «شهید مطهری» با امام خمینی (ره) دیدار کرد و بعد از این دیدار، اجازه پخش دوباره موسیقی از رادیو و تلویزیون صادر شد.
در سال 1389 عزت الله ضرغامی، رئیس وقت سازمان صدا و سیما، از گلریز (به عنوان خواننده ماندگار) تجلیل و تقدیر کرد. گفتنی است صدای گلریز به عنوان «میراث شفاهی ایران» در سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده است.