سرود و بی کلام همین سرود، ساخته احمدعلی راغب، 28/03/1367
ما زاده ی رنج فرزند دردیم
در پهنه ی رزم مردان مردیم
چون تیغ خورشید ظلمت شکافیم
با شب پرستان گرم نبردیم
پایی ز زنجیر پر پینه داریم
فریاد صد قرن در سینه داریم
ما چون شقایق با داغ زادیم
بر سینه زخمی دیرینه داریم
ما وارثان کربلاییم
با داغ دیرین آشناییم
ما پاسدار مرز نوریم
فریاد نای نینواییم
ما در صفا رشک فروغ مهر و ماهیم
در تیرگی ها مشعل رخشان راهیم
مستضعفان خاک را پشت و پناهیم
ما راهیان نور گردان سپاهیم
چون خشم ما توفان کند
کاخ ستم ویران کند
ما چون پرستو از بهر مظلوم
پیک بهاریم
بر کفر و طغیان از خشم سوزان برق و شراریم
ما پاسداریم
ما زاده ی رنج فرزند دردیم
در پهنه ی رزم مردان مردیم
چون تیغ خورشید ظلمت شکافیم
با شب پرستان گرم نبردیم
پایی ز زنجیر پر پینه داریم
فریاد صد قرن در سینه داریم
ما چون شقایق با داغ زادیم
بر سینه زخمی دیرینه داریم
ما وارثان کربلاییم
با داغ دیرین آشناییم
ما پاسدار مرز نوریم
فریاد نای نینواییم
ما در صفا رشک فروغ مهر و ماهیم
در تیرگی ها مشعل رخشان راهیم
مستضعفان خاک را پشت و پناهیم
ما راهیان نور گردان سپاهیم
چون خشم ما توفان کند
کاخ ستم ویران کند
ما چون پرستو از بهر مظلوم
پیک بهاریم
بر کفر و طغیان از خشم سوزان برق و شراریم
ما پاسداریم
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه