جمشید عندلیبی

جمشید عندلیبی نوازنده نی در سنندج کردستان به دنیا آمد.
جمشید عندلیبی، نواختن نی را ابتدا بدون استاد فراگرفت و سپس با حضور در دانشگاه تهران و آشنایی با دکتر حسین عمومی به ادامه فراگیری تکنیکهای ساز نی پرداخت. او ردیف موسیقی سنتی ایرانی را نزد استادان نصرالله ناصح پور و نور علی برومند و محمد رضا لطفی و تکنیک ردیف آوازی را نزد محمدرضا شجریان یاد گرفت. وی در سال 1357 با همکاری هنرمندانی چون حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان و ناصر فرهنگ‌فر، کانون فرهنگی چاووش و گروه عارف را بنیان گذاشت.
عندلیبی در سال ١٣٦٠ برای تکمیل تکنیک های پیشرفته نوازندگی نی به محضر حسن کسایی در اصفهان رسید. عندلیبی در آثاری چون «بیداد، «نوا»، «دستان»، «دود عود»، «آسمان عشق»، «یاد ایام»، «رسوای دل»، «پیام نسیم»، «دل مجنون» و «سرو چمان» با محمدرضا شجریان همکاری داشته است.
وی علاوه بر نوازندگی در کار آهنگسازی نیز فعال بوده و آلبوم‌های «میهمان تو»، «پاییز نیزار» و «مونس جان» از جمله فعالیت‌های او در زمینه آهنگسازی می‌باشد. عندلیبی همچنین قطعات ابوالحسن صبا را با نی و بصورت ردیف آموزشی تنظیم و نواخته است.
یکی از مشهور ترین تکنوازی های جمشید عندلیبی در اثری به نام «نی نوا» ساخته حسین علیزاده است که برای نی و ارکستر زهی تصنیف شده است.
جمشید عندلیبی در گروه مولانا به سرپرستی برادر خود محمد جلیل عندلیبی فعالیت داشته و آثار زیادی را ضبط کرده است.