ساعتی با آثار استاد هوشنگ كامكار

در این بسته موسیقی ؛ سجاد پورقناد کارشناس و پژوهشگر موسیقی آثار استاد هوشنگ کامکار یکی از سرشناس ترین آهنگسازان ایرانی را معرفی و بررسی می کند.
هوشنگ کامکار که فرزند ارشد استاد حسن کامکار است، موسیقی را نزد پدرش آموخت و طبیعتاً در فضایی آکنده از عشق به موسیقی، کارش را آغاز کرد. او آموزش موسیقی را با سازهای آکاردئون و سنتور آغاز کرد و بعدها در کلاس‌های شبانه‌ی هنرستان نزد «والودیا تارخانیان» ویلون آموخت. وی با برادران و تنها خواهرشان، گام به گام، کار گروهی را آغاز کردند و در باشگاه افسران، مدرسه‌ها و تالارهای سنندج، موسیقی دستگاهی و همچنین موسیقی کردی را اجرا می کردند.
هوشنگ کامکار پس از دریافت مدرک دیپلم در رشته ی طبیعی، از سنندج به تهران رفت و مدت دو سال در هنرستان شبانه‌ی عالی موسیقی تهران به تحصیل موسیقی ادامه داد و پس از بازگشت به زادگاهش، به آموزش موسیقی مشغول شد.
او در سال 1351 برای ادامه‌ی تحصیل به تهران بازگشت و در سال 1354 در رشته ی آهنگ‌سازی با رتبه‌ی اول از دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران لیسانس گرفت. سپس با بورس اهدایی از کشور ایتالیا، عازم رم شد و در کنسرواتوار سانتاچی چیلیای رم، فنون کنترپوان و فوگ را در مدت یک سال و نیم آموخت.
او مدتی بعد به آمریکا رفت و از دانشکده‌ی سانفرانسیسکو در رشته‌ی تاریخ موسیقی فوق لیسانس گرفت.
پس از آن که در سال 58 به ایران بازگشت، مدتی در دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانشگاه فارابی آموخته‌های خود را به هنرجویان انتقال می‌داد.
هوشنگ کامکار 10 سال نیز در دانشگاه هنر موسیقی تدریس می‌کرد و مدیریت گروه موسیقی این دانشگاه را به مدت شش سال (از سال 1372 تا سال 1378) به عهده داشت. در این مدت شکل‌گیری گروه کامکارها نیز رسمی‌تر شده بود و مدیریت آن بنابر سنت خانوادگی و تجربیات علمی و عملی، به عهده‌ی او گذاشته شد.
او هم ‌اکنون یکی از اعضای شورای عالی خانه‌ی موسیقی ایران است. از هوشنگ کامکار علاوه بر آثار متعدد آهنگ‌سازی، چند ترجمه و تألیف نیز منتشر شده است.