كیخسرو پورناظری

کیخسرو پورناظری متولد سال 7 خرداد 1323 در کرمانشاه، نوازنده تنبور و تار است
کیخسرو پورناظری در 7 خرداد ماه سال 1323 در محله برزه‌دماغ در کرمانشاه متولد شد. پدرش، پرویز پورناظری، معروف به حاجی خان از شاگردان کلنل علینقی وزیری، درویش خان و مادرش، پورانداخت سرحددار، مؤسس نخستین دبیرستان ملی دختران و اولین زن دیپلمه در کرمانشاه بود.

کیخسرو از کودکی موسیقی را با ساز تار شروع کرد و نزد پدر کتاب‌های هنرستان موسیقی، آثار وزیری و ردیف موسیقی سنتی ایران را فرا گرفت. شعر و ادبیات کهن فارسی را از مادر آموخت و محضر بزرگانی چون کیوان سمیعی و بهزاد کرمانشاهی را درک نمود.

وی در رشته مهندسی راه و ساختمان به تحصیل پرداخت و در سال سوم آن را رها کرد، چرا که آن را با حال و هوای خود هماهنگ ندید. پس از آن وارد رشته موسیقی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. وی بعدها با حضور در محضر استاد دادبه، به مدت 12 سال تاریخ و فرهنگ ایران باستان را نزدش آموخت.

پورناظری در سال 1351 به عنوان کارشناس موسیقی در وزارت فرهنگ و هنر وقت به گردآوری و بازسازی نغمه‌های موسیقی کردی و سنتی پرداخت و سرپرستی ارکستر کردی و سنتی را تا سال 1357 به عهده داشت.

کیخسرو پورناظری در سال 1359 گروه تنبور شمس را به سفارش سید امرالله شاه ابراهیمی با کمک سیاوش نورپور و سید خلیل عالی نژاد بنیان نهاد که این کار، راهی نوین را برای نگاه به گروه نوازی موسیقی تنبور پیش اهل موسیقی نهاد. از این منظر کاری که گروه شمس در دهه های شصت و هفتاد با ساز تنبور ارائه کرد را می‌توان بعدها با تجربه گروه کامکارها در شهری کردن موسیقی کردی مقایسه نمود.
شناخت پورناظری از از ساز تنبور و آشنایی عمیق ‌اش با موسیقی نواحی منطقه کرمانشاه و علاوه بر آن استفاده ظریف و متناسب از ساز دف و احترام به کار گروهی در ساختار گروه شمس فضایی را فراهم آورد تا نگاه به گروه نوازی تنبور صورت و صبغه ‌ای متفاوت پیدا کند و بعدها گروه ‌های دیگری هم به تاسی از کار وی در این زمینه شکل بگیرد.

حاصل این گروه آلبوم «صدای سخن عشق» با صدای شهرام ناظری بود. بعدها پورناظری آثاری چون «حیرانی»، «مهتاب رو» را با ناظری کار کرد و البته در این میان برخی از آثار همانند تصنیف مردان خدا را هم با جلال الدین محمدیان به صحنه برد.

پورناظری در سال ‌های میانی دهه 70 در پی جدا شدن اعضای اصلی گروه شمس به اتقاق فرزندانش، تهمورس و سهراب ترکیب جدیدی برای گروه شمس رقم زد.


آثار
نجوا (با آهنگسازی حسن یوسف زمانی و نوازندگی تار کیخسرو پورناظری)
صدای سخن عشق (با صدای شهرام ناظری)
مطرب مهتاب رو (با صدای شهرام ناظری)
حیرانی (با صدای شهرام ناظری)
پنهان چو دل (باصدای حمیدرضا نوربخش)
افسانه تنبور (با صدای بیژن کامکار)
کنسرت گروه شمس (سال جهانی بزرگداشت مولانا) (باصدای فرشاد جمالی، سهراب پورناظری و تهمورس پورناظری)، کاخ سعدآباد تابستان 1386
بر سماع تنبور (با صدای علیرضا قربانی)