تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
بهار آمد بهار آمد دوباره
چمن شد از شکوفه پر ستاره
به گوش لاله و لادن نشاندند
ز مروارید باران گوشواره
بهاری را که رنگ و بوی او نیست
رها چون صفا در کوی او نیست
بهار از ابر دامن پر گوهر کرد
جهان را روشن از فیض سحر کرد
به روی غنچه ی خورشید خندید
گل از باران رحمت چهره تر کرد
برآمد تا خروش از آبشاران
به سوی دره ها از کوهساران
شبان با نیلبک آواز سر داد
که باز آمد که باز آمد بهاران
بهاری را که رنگ و بوی او نیست
رها کن چون صفا در کوی او نیست
بهاران را بجو در گلشن دوست
بهار جاودان جز روی او نیست
بهار آمد بهار آمد دوباره
چمن شد از شکوفه پر ستاره
به گوش لاله و لادن نشاندند
ز مروارید باران گوشواره
بهاری را که رنگ و بوی او نیست
رها چون صفا در کوی او نیست
بهار از ابر دامن پر گوهر کرد
جهان را روشن از فیض سحر کرد
به روی غنچه ی خورشید خندید
گل از باران رحمت چهره تر کرد
برآمد تا خروش از آبشاران
به سوی دره ها از کوهساران
شبان با نیلبک آواز سر داد
که باز آمد که باز آمد بهاران
بهاری را که رنگ و بوی او نیست
رها کن چون صفا در کوی او نیست
بهاران را بجو در گلشن دوست
بهار جاودان جز روی او نیست
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
4:27
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه