تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
سحرگهان به نو بهار
چو میدمد شکوفهها ز هر کنار
چو نغمه میزند ز شوق گل هزار
چو میوزد صبا به طرف لالهزار
ز آشیانه به گلستان شو
جوانه بنگر به دل جوان شو
حدیث رویش ز سبزه بشنو
به بال فکرت به هرکران شو
ز چشمه آیین جوشش آموز
به نغمه دمساز بلبلان شو
از روییدن غافل منشین
گاه رویش کاهل منشین
ای در جانت سرچشمه ی نوش
یکدم غافل از دل منشین
چونان کن عطرافشان به چمن
چون بلبل شورافکن به سخن
عزم آرا شو چون سرو و سمن
چون غنچه گره بر دل مفکن
سحرگهان به نو بهار
چو میدمد شکوفهها ز هر کنار
چو نغمه میزند ز شوق گل هزار
چو میوزد صبا به طرف لالهزار
ز آشیانه به گلستان شو
جوانه بنگر به دل جوان شو
حدیث رویش ز سبزه بشنو
به بال فکرت به هرکران شو
ز چشمه آیین جوشش آموز
به نغمه دمساز بلبلان شو
از روییدن غافل منشین
گاه رویش کاهل منشین
ای در جانت سرچشمه ی نوش
یکدم غافل از دل منشین
چونان کن عطرافشان به چمن
چون بلبل شورافکن به سخن
عزم آرا شو چون سرو و سمن
چون غنچه گره بر دل مفکن
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه