تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
اگر ز خویش برانی ، مرا که برخواند
وگر مراد نبخشی ، که از تو بستاند
به دست توست دلم حال و رو تو می دانی
که سوز آتش پروانه شمع می داند
برفت آن که بلای دل است و راحت جان
مگر خدای تعالی بلا بگرداند
چراغ مجلس اهل صفا فرو میرد
گلو به جلوه گری آستین برافشاند
اگر ز خویش برانی ، مرا که برخواند
وگر مراد نبخشی ، که از تو بستاند
به دست توست دلم حال و رو تو می دانی
که سوز آتش پروانه شمع می داند
برفت آن که بلای دل است و راحت جان
مگر خدای تعالی بلا بگرداند
چراغ مجلس اهل صفا فرو میرد
گلو به جلوه گری آستین برافشاند
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه