تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
خوش می روی به تنها، تن ها فدای جانت
مدهوش می گذاری، یاران مهربانت
آیینه ای طلب کن، تا روی خود ببینی
وز حسن خود بماند، انگشت در دهانت
هر دم کمند زلفت صیدی دگر بگیرد
پیکان غمزه در دل، زابروی چون کمانت
سعدی چو دوست داری، ازاد باش و ایمن
ور دشمنی بباشد، با هر که در جهانت
خوش می روی به تنها، تن ها فدای جانت
مدهوش می گذاری، یاران مهربانت
آیینه ای طلب کن، تا روی خود ببینی
وز حسن خود بماند، انگشت در دهانت
هر دم کمند زلفت صیدی دگر بگیرد
پیکان غمزه در دل، زابروی چون کمانت
سعدی چو دوست داری، ازاد باش و ایمن
ور دشمنی بباشد، با هر که در جهانت
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
4:51
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه