تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
گفتی پریشان می کنی زلف سیاه خویش را
روزی نمایان می کنی آن روی ماه خویش را
از چشم هایت خوانده ام ای دوست چون ما عاشقی
از چیست پنهان می کنی برق نگاه خویش را
گفتی که دل دادن به تو یک اشتباه محض بود
من می روم جبران کنم این اشتباه خویش را
تاثیر آه عاشقان سوز دل معشوق است
افسوس در خواب دیده ام تاثیر آه خویش را
گفتی پریشان می کنی زلف سیاه خویش را
روزی نمایان می کنی آن روی ماه خویش را
از چشم هایت خوانده ام ای دوست چون ما عاشقی
از چیست پنهان می کنی برق نگاه خویش را
گفتی که دل دادن به تو یک اشتباه محض بود
من می روم جبران کنم این اشتباه خویش را
تاثیر آه عاشقان سوز دل معشوق است
افسوس در خواب دیده ام تاثیر آه خویش را
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان