تصنیف لری در وصف وطن
ای سرزمین و پناه الله سرزمین حق اژعلی ویشم
ای حاصل بیه بازو و روسم بمین ای ایران ایرانی ویشم
بمین ای ایران ایرانی ویشم
پرچمت رش نو وخاک غمی که دوشمنلت بیارن وتیشم
ای تاراج بیه زور دورونه ل زور دورونه ل وخینو کیشم
بمین ای ایران ایرانی ویشم
جا هنات بیل سرزمین درد نشی و ساییت وسات بنیشم
دیو دوشمنت چی جمشیر جم و نوو دلت و دار الکیشم
بمین ای ایران ایرانی ویشم
و اسپی بال عرش دماوند تا خینی دیرم و ریشه ت کیشم
چوو طماع دوشمنت وینم نشونه مرزت وخینم کیشم
بمین ای ایران ایرانی ویشم
ای سرزمینی که در پناه الله هستی
سرزمین حق که از علی (ع) میگویی
ای سرزمینی که با نام رستم پهلوان ماندگار هستی
بمان ای ایران ای سرزمین ایرانی تبارم
پرچمت را خاک آلوده نبینم با خاک غمی که دشمنانت
آن خاک غم را به ارمغان آورده باشند
ای که گاهی با ظلم و زور دورانها تاراج میشدی
من ظلم و زور دورانها را با نثار خون خود از بین خواهم برد
بمان ای ایران ای سرزمین ایرانی تبارم
جا برای پناه گرفتن ما خالی بگذار ای سرزمین درد کشیده
تا در سایه امنت خود را برای دفاع از تو آماده کنیم
دیوهای دشمنت را چون جمشید جم اساطیری
در میان سرزمینت به دار مجازات خواهیم آویخت
بمان ای ایران ای سرزمین ایرانی تبارم
قسم به سپیدی بلند دماوندت
تا خونی در رگ دارم ریشهات را آبیاری میکنم
چشمان طمع کار دشمنت را می بندم
و نشانه مرزت را با خون خود نشانه گذاری مینمایم
بمان ای ایران ای سرزمین ایرانی تبارم.
ای سرزمین و پناه الله سرزمین حق اژعلی ویشم
ای حاصل بیه بازو و روسم بمین ای ایران ایرانی ویشم
بمین ای ایران ایرانی ویشم
پرچمت رش نو وخاک غمی که دوشمنلت بیارن وتیشم
ای تاراج بیه زور دورونه ل زور دورونه ل وخینو کیشم
بمین ای ایران ایرانی ویشم
جا هنات بیل سرزمین درد نشی و ساییت وسات بنیشم
دیو دوشمنت چی جمشیر جم و نوو دلت و دار الکیشم
بمین ای ایران ایرانی ویشم
و اسپی بال عرش دماوند تا خینی دیرم و ریشه ت کیشم
چوو طماع دوشمنت وینم نشونه مرزت وخینم کیشم
بمین ای ایران ایرانی ویشم
ای سرزمینی که در پناه الله هستی
سرزمین حق که از علی (ع) میگویی
ای سرزمینی که با نام رستم پهلوان ماندگار هستی
بمان ای ایران ای سرزمین ایرانی تبارم
پرچمت را خاک آلوده نبینم با خاک غمی که دشمنانت
آن خاک غم را به ارمغان آورده باشند
ای که گاهی با ظلم و زور دورانها تاراج میشدی
من ظلم و زور دورانها را با نثار خون خود از بین خواهم برد
بمان ای ایران ای سرزمین ایرانی تبارم
جا برای پناه گرفتن ما خالی بگذار ای سرزمین درد کشیده
تا در سایه امنت خود را برای دفاع از تو آماده کنیم
دیوهای دشمنت را چون جمشید جم اساطیری
در میان سرزمینت به دار مجازات خواهیم آویخت
بمان ای ایران ای سرزمین ایرانی تبارم
قسم به سپیدی بلند دماوندت
تا خونی در رگ دارم ریشهات را آبیاری میکنم
چشمان طمع کار دشمنت را می بندم
و نشانه مرزت را با خون خود نشانه گذاری مینمایم
بمان ای ایران ای سرزمین ایرانی تبارم.
کاربر مهمان
کاربر مهمان