display result search
- 1835
خوش باش دمی
تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
یک چند به کودکی به استاد شدیم
یک چند به استادی خود شاد شدیم
پایان سخن شنو که ما را چه رسید
از خاک در آمدیم و بر باد شدیم
می نوش که عمر جاودانی این است
خود حاصلت از دور جوانی این است
هنگام گل و باده و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی این است
آنان که محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند
جامی است که عقل آفرین میزندش
صد بوسه ی مهر بر جبین میزندش
این کوزه گر دهر چنین جام لطیف
می سازد و باز بر زمین میزندش
یک چند به کودکی به استاد شدیم
یک چند به استادی خود شاد شدیم
پایان سخن شنو که ما را چه رسید
از خاک در آمدیم و بر باد شدیم
می نوش که عمر جاودانی این است
خود حاصلت از دور جوانی این است
هنگام گل و باده و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی این است
آنان که محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند
جامی است که عقل آفرین میزندش
صد بوسه ی مهر بر جبین میزندش
این کوزه گر دهر چنین جام لطیف
می سازد و باز بر زمین میزندش
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
4:08
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان