display result search
- 1968
فروغ
فروغ آلبوم استودیویی با آهنگسازی سامان صمیمی و با صدای علیرضا قربانی است که در خرداد ماه 1396 پخش شد. نام این آلبوم برگرفته از قطعه‌ای به همین نام با شعری از فروغ فرخزاد است.
بهنام ابوالقاسم: پیانو، ناظر ضبط ارکستر زهی
میلاد محمدی: تار، شورانگیز
پدرام فریوسفی: ویلن، ویولا
میثم مروستی: ویلن، ویولا
نیلوفر محبی: ویلن
محسن عبادی: ویلن
پانیذ فریوسفی: ویلن، ویولا
آتنا اشتیاقی: ویلنسل، کنترباس
رضا فرهادی: کنترباس
زکریا یوسفی: کاخن، کوزه دف بندیر
بهتاش ابوالقاسم: پرکاشن
درشن انند: طبلا
سامان صمیمی: کمانچه، سه تار، ویلن، کمانچه آلتو، مشتاق
حسام ناصری: صدابردار میکس و مستر
گروه کر
شیوا سروش: سوپرانو
مه گل صفدری: آلتو
کامران عروج زاده: تنور
محمد حقیقی: باس
بهنام ابوالقاسم: پیانو، ناظر ضبط ارکستر زهی
میلاد محمدی: تار، شورانگیز
پدرام فریوسفی: ویلن، ویولا
میثم مروستی: ویلن، ویولا
نیلوفر محبی: ویلن
محسن عبادی: ویلن
پانیذ فریوسفی: ویلن، ویولا
آتنا اشتیاقی: ویلنسل، کنترباس
رضا فرهادی: کنترباس
زکریا یوسفی: کاخن، کوزه دف بندیر
بهتاش ابوالقاسم: پرکاشن
درشن انند: طبلا
سامان صمیمی: کمانچه، سه تار، ویلن، کمانچه آلتو، مشتاق
حسام ناصری: صدابردار میکس و مستر
گروه کر
شیوا سروش: سوپرانو
مه گل صفدری: آلتو
کامران عروج زاده: تنور
محمد حقیقی: باس
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
5:29اي شب از روياي تو رنگين شدهسينه از عطر توام سنگين شدهاي به روي چشم من گسترده خويششاديم بخشيده از اندوه بيشهمچو باراني كه شويد جسم خاكهستي يم ز آلودگي ها كرده پاكاين دل تنگ من و اين دود عود در شبستان، زخمه هاي چنگ و رود عشق چون در سينه ام بيدار شداز طلب پا تا سرم ايثار شدعشق ديگر نيست اين، اين خيرگيستچلچراغي در سكوت و تيرگيستاين فضاي خالي و پروازهااين شب خاموش و اين آوازهااي مرا با شور شعر آميختهاينهمه آتش به شعرم ريختهچون تب عشقم چنين افروختيلاجرم شعرم به آتش سوختياي شب از روياي تو رنگين شدهسينه از عطر توام سنگين شده
-
8:02روزي تو مرا بيني ميخانه درافتادهدستار گرو كرده بيزار ز سجادهمن مست و حريفم مست زلف خوش او در دستاحسنت زهي شاهد شاباش زهي بادهاين دلبر پرفتنه با جمله دستان هاخوش خفته و جمله شب اين عشرت آمادهما مست شديم و دل جدا شداز ما بگريخت تا كجا شدچون ديد كه بند عقل بگسستدر حال دلم گريزپا شددر خانه مجو كه او هواييستاو مرغ هواست و در هوا شداو باز سپيد پادشاهستپريد به سوي پادشا شد
-
4:26چون آهوي خرامان مستانه مي گريزي از ما كشيده دامان مستانه مي گريزي دل را نكرده درمان يك باره مي شتابي سر را نداده سامان مستانه مي گريزي اي چشم جان به راحت وي كام دل نگاهت چند از دل نبرده كامان مستانه مي گريزي خود شعله درفكندي در ناي عشق بازان وز آتشين كلامان مستانه مي گريزي چون آهوي خرامان مستانه مي گريزي از ما كشيده دامان مستانه مي گريزي اي چهره ات چو خورشيد مست صفاي مستي از ما شكسته جامان مستانه مي گريزي با ما شكسته حالان رندانه مي نشيني وز ما اسير دامان مستانه مي گريزي اي دل به كوي رندان بد نامي ات مبارك كز كوي نيك نامان مستانه مي گريزي چون آهوي خرامان مستانه مي گريزي از ما كشيده دامان مستانه مي گريزي
-
2:34اشك ز ديده مي رود من به كجا روم بگوچاره ي عاشقي بگو تا نروم به سوي اوچاره ي عشق من كجاست هيچ مگو سكوت كندم مزن از نگاه او لب مگشا سكوت كن
-
3:52شهره شهر عقل را همچو اسير مي بريدوش نخفت چشم من، چشم تو بود و لشكريهر نفس از تو در دلم، شعله زبانه مي كشدجان من از خيال تو جرعه به جرعه مي چشدباز ميان خواب خود، سجده كنان نشسته امطعنه به آسمان زده، هرم حرم شكسته امزلف عبادت مرا دست تو تاب مي دهدكفر به دست خود مرا جام شراب مي دهددست عطش به جان من كاسه آب مي دهدكوزه جان من چرا بوي شراب مي دهدبوسه به پاي بت زدم كعبه دل تباه شدپرده به پرده آسمان سوخته شد سياه شد
-
8:54عاشقان نالان چو ناي و عشق همچون ناي زنتا چه ها در مي دمد اين عشق در سرناي تنهست اين سرنا پديد و هست سرنايي نهاناز مي لب هاش باري مست شد سرناي منآسمان چون خرقه رقصان و صوفي ناپديداي مسلمانان كه ديده ست خرقه رقصان بي بدنخرقه رقصان از تن است و جسم رقصان است ز جانگردن جان را ببسته عشق جانان در رسن
-
8:42من ذره و خورشيد لقايي تو مرا بيمار غمم عين دوايي تو مرابي بال و پرم در پي تو مي پرممن كه شده ام چو كهربايي تو مرااي دوست به دوستي قرينيم تو را هر جا كه قدم نهي زمينيم تو رادر مذهب عاشقي روا كي باشدعالم به تو بينيم و نبينيم تو راامروز من و جام صبوحي در دستمي افتم و مي خيزم و مي گردم مستبا سرو بلند خويش من مستم و پست من نيست شوم تا نبود جز وي هست
-
3:35ال من خراب را شهر نماز مي كند قبله به سوي قامتت راز و نياز مي كندعقل به سجده مي رود عشق قيام مي كند هستي من چو دوزخي مست سلام مي كندشرم ندارد از تو من چهره ي من بيان كند صورت من چو شعله اي رنگ هوس عيان كندخرقه ي من به خواب او گم شد و من به سوي او راه سفر گزيده ام تا برسم به كوي او
-
6:31
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان