تصنیف ماهور، 1385
هر کجا تو با منی من خوشدلم
گر بود در قعر چاهی منزلم
ای خدا این وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن
باغ جان را تازه و سرسبز دار
قصد این مستان و این بستان مکن
بر درختی کشیان مرغ توست
شاخ مشکن مرغ را پران مکن
ای خدا این وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن
کعبه اقبال این حلقه است و بس
کعبه اومید را ویران مکن
هر کجا تو با منی من خوشدلم
گر بود در قعر چاهی منزلم
ای خدا این وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن
باغ جان را تازه و سرسبز دار
قصد این مستان و این بستان مکن
بر درختی کشیان مرغ توست
شاخ مشکن مرغ را پران مکن
ای خدا این وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن
کعبه اقبال این حلقه است و بس
کعبه اومید را ویران مکن
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه