تصنیف نوا ساخته مهرداد زرینی، 1390
بازآ که مرا قرار باشد
آواز و گل و بهار باشد
باور نکنی مرا زمانی
بی روی تو روزگار باشد
هر لحظه به باغ دیدگانم
ای سرو دو جویبار باشد
در خط بنفشه ها نشانی
از خط خوش نگار باشد
در سوز تنور سینه ی من
از آتش دل شرار باشد
بی روی تو ای گل بهاری
بلبل همه سوگوار باشد
در جاده بلند شد غباری
امید که آن سوار باشد
بازآ که مرا قرار باشد
آواز و گل و بهار باشد
باور نکنی مرا زمانی
بی روی تو روزگار باشد
هر لحظه به باغ دیدگانم
ای سرو دو جویبار باشد
در خط بنفشه ها نشانی
از خط خوش نگار باشد
در سوز تنور سینه ی من
از آتش دل شرار باشد
بی روی تو ای گل بهاری
بلبل همه سوگوار باشد
در جاده بلند شد غباری
امید که آن سوار باشد
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه