تصنیف بیات ترک ساخته جمشید عزیزخانی، 1393
بیا که چمن ژاله باران شد
نسیم بهاری گل افشان شد
زمین کو به کو همه عطر و بو
پر از آرزو جان در بهاران
چو هنگامه ی ساز باران شد
جهان نغمه گر شد غزلخوان شد
زمین و زمان چو آب روان
همه شادمان با ساز باران
غم جان و دلها را ببر زمانی
به جلوه ای ای گل به گلفشانی
به اشک شادی به بیقراری
ز مژده ی باران گل بهاری
باران بیا باران در این وادی سفر کن
باری به دیداری به سوی ما گذر کن
عطر بهاران گشته شکوفا
کشیده دل را تا باغ رویا
روید چو هر گل روزی دوباره
هر گل به جان دارد نشانه
بیا که چمن ژاله باران شد
نسیم بهاری گل افشان شد
زمین کو به کو همه عطر و بو
پر از آرزو جان در بهاران
چو هنگامه ی ساز باران شد
جهان نغمه گر شد غزلخوان شد
زمین و زمان چو آب روان
همه شادمان با ساز باران
غم جان و دلها را ببر زمانی
به جلوه ای ای گل به گلفشانی
به اشک شادی به بیقراری
ز مژده ی باران گل بهاری
باران بیا باران در این وادی سفر کن
باری به دیداری به سوی ما گذر کن
عطر بهاران گشته شکوفا
کشیده دل را تا باغ رویا
روید چو هر گل روزی دوباره
هر گل به جان دارد نشانه
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه