تصنیف شور ساخته اسدالله ملک، 1376
به صحرا برنگرد ای ز خود مانده غافل
ببین در باغ جان ناله روشن دل
تو امروز این دل نالهگون را نگهدار
نشستن گنج غم در خزانش چه حاصل
ای شکفته چو گل در ترانه من
فصل تازه ی گل از چه بی خبری باز
گل فشان ره تو می روی به کجا
ای اسیر خزان از چه بی ثمری باز
به نوای نی جان برای دل من
به هوای شکفتن دوباره به گلشن ترانه بخوان
دمی دیده بستن بهار دل من به پایان رسیده تب مستی
به صحرا برنگرد ای ز خود مانده غافل
ببین در باغ جان ناله روشن دل
تو امروز این دل نالهگون را نگهدار
نشستن گنج غم در خزانش چه حاصل
ای شکفته چو گل در ترانه من
فصل تازه ی گل از چه بی خبری باز
گل فشان ره تو می روی به کجا
ای اسیر خزان از چه بی ثمری باز
به نوای نی جان برای دل من
به هوای شکفتن دوباره به گلشن ترانه بخوان
دمی دیده بستن بهار دل من به پایان رسیده تب مستی
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه