تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
از خویش برآورد تمنای تو مارا
سر داد به فردوس، تماشای تو ما را
خوش تر ز تماشای تو گل باغ بهشت است
هر جلوه ای از قامت رعنای تو ما را
چون سایه که سر در قدم سرو گذارد
محو است سراپا به سراپای تو، ما را
ما را نتوان از تو جدا کرد که دادم
دلبستگی خاص به ماوی تو ما را
امروز ز رخساره ی خود پرده برانداز
تا نقش شود جنت فردای تو ما را
این قسمت ما بود که در دیدن اول
کرد از دو جهان سیر، تماشای تو ما را
حاشا که ز آیینه ی دل پاک نسازد
گرد تو جهان، دامن صحرای تو ما را
از خویش برآورد تمنای تو مارا
سر داد به فردوس، تماشای تو ما را
خوش تر ز تماشای تو گل باغ بهشت است
هر جلوه ای از قامت رعنای تو ما را
چون سایه که سر در قدم سرو گذارد
محو است سراپا به سراپای تو، ما را
ما را نتوان از تو جدا کرد که دادم
دلبستگی خاص به ماوی تو ما را
امروز ز رخساره ی خود پرده برانداز
تا نقش شود جنت فردای تو ما را
این قسمت ما بود که در دیدن اول
کرد از دو جهان سیر، تماشای تو ما را
حاشا که ز آیینه ی دل پاک نسازد
گرد تو جهان، دامن صحرای تو ما را
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه