تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی با مضمون مادر
از همان روز که نجوای تو بیدارم کرد
گرمی بوسه ی پرمهر تو تب دارم کرد
ناز دستان تو دیباچه ی دریای وجود
جام چشمان تو مست از می گلنارم کرد
ای تو ماهم، جون پناهم تکیه گاهم
نور مهتاب شدی باده ی ناب شدی
مستی عشق تو بی معجزه بیدارم کرد
من از آن روز که دستان تو را بوسیدم
گرمی دست تو از عاطفه سرشارم کرد
ای که لبخند تو جان داد به بیتابی من
عشق تو هر نفس از فاصله بیزارم کرد
زندگی قصه ی شب های من و اشک تو بود
باغ آغوش تو مادر، ز تو تکرارم کرد
زندگی قصه ی شب های من و اشک تو بود
باغ آغوش تو مادر، ز تو تکرارم کرد
از همان روز که نجوای تو بیدارم کرد
گرمی بوسه ی پرمهر تو تب دارم کرد
ناز دستان تو دیباچه ی دریای وجود
جام چشمان تو مست از می گلنارم کرد
ای تو ماهم، جون پناهم تکیه گاهم
نور مهتاب شدی باده ی ناب شدی
مستی عشق تو بی معجزه بیدارم کرد
من از آن روز که دستان تو را بوسیدم
گرمی دست تو از عاطفه سرشارم کرد
ای که لبخند تو جان داد به بیتابی من
عشق تو هر نفس از فاصله بیزارم کرد
زندگی قصه ی شب های من و اشک تو بود
باغ آغوش تو مادر، ز تو تکرارم کرد
زندگی قصه ی شب های من و اشک تو بود
باغ آغوش تو مادر، ز تو تکرارم کرد
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه