تصنیف ساخته محسن حسینی، 1389
ای ماه من و عیدانه ی من
آرام دل و جان دیوانه ی من
ماه رویت آئینه ی من
شوق کویت در سینه ی من
گل مستانه ی من
خوش آمده ای آئینه به دست
با آمدنت عید آمده است
خوش آمده ای از فاصله ها
ای موج رها
سرسلسله ی سلسله در سلسله ها
عید آمده با خاک قدمت
ای آمدنت عیدانه ی من
پر می کشد از شوق نگهت
از پیله ی تن پروانه ی من
دردانه ی من جانانه ی من
خاک راهت کاشانه ی من
نام و یادت پیمانه ی من
می و میخانه ی من
کاربر مهمان