تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
دیده فرو بسته ام از خاکیان
تا نگرد جلوه افلاکیان
شاید از این پرده، ندایی دهند
یک نفسم، راه به جایی دهند
ای که بر این پرده خاطر فریب
دوخته ای دیده حسرت نصیب
آنکه در این پرده، گذر یافته است
چون سحر از فیض نظر یافته است
خوی سحرگیر و نظر پاک باش
راز گشاینده افلاک باش
پهنه دریا، چو نظرگاه ماست
چشمه ناچیز، نه دلخواه ماست
آینه غیب نما را ببین
ترک خودی گو و خدا را ببین
دیده فرو بسته ام از خاکیان
تا نگرد جلوه افلاکیان
شاید از این پرده، ندایی دهند
یک نفسم، راه به جایی دهند
ای که بر این پرده خاطر فریب
دوخته ای دیده حسرت نصیب
آنکه در این پرده، گذر یافته است
چون سحر از فیض نظر یافته است
خوی سحرگیر و نظر پاک باش
راز گشاینده افلاک باش
پهنه دریا، چو نظرگاه ماست
چشمه ناچیز، نه دلخواه ماست
آینه غیب نما را ببین
ترک خودی گو و خدا را ببین
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه