تصنیف بیات ترک ساخته داوود ورزیده، 1389
ترانه خیزد به کهکشانها ز سینه با آه آتشینی
فراز ایون آسمانها چه طرفه بزمی چه سرزمینی
ندیده چشمی به دلنوازی به دلفروزی به فتنه سازی
که چشمه ی آفتاب تابد ز چشم همچون تو بی قرینی
به دلنوازی نه دلستانی به آشنایی نه مهربانی
به غمگساری نه همزبانی به همنوایی نه همنشینی
نه روی شادی به دوستانم نه چشم مهری به اسمانم
ز هر ستاره به قصد جانم گشود هر دم غمی کمینی
دریچه ای از تران هشاید به بزم زهره نواگر آید
به عشوه پرده اگر گشاید ز چهره ام چون تو نازنینی
شوم خیالی گرم نخوانی، برآیم از هردرم برانی
ز پا فتادم چنان که دانی، ز دست رفتم چنین که بینی
ترانه خیزد به کهکشانها ز سینه با آه آتشینی
فراز ایون آسمانها چه طرفه بزمی چه سرزمینی
ندیده چشمی به دلنوازی به دلفروزی به فتنه سازی
که چشمه ی آفتاب تابد ز چشم همچون تو بی قرینی
به دلنوازی نه دلستانی به آشنایی نه مهربانی
به غمگساری نه همزبانی به همنوایی نه همنشینی
نه روی شادی به دوستانم نه چشم مهری به اسمانم
ز هر ستاره به قصد جانم گشود هر دم غمی کمینی
دریچه ای از تران هشاید به بزم زهره نواگر آید
به عشوه پرده اگر گشاید ز چهره ام چون تو نازنینی
شوم خیالی گرم نخوانی، برآیم از هردرم برانی
ز پا فتادم چنان که دانی، ز دست رفتم چنین که بینی
کاربر مهمان
کاربر مهمان