تصنیف ابوعطا ساخته محمود تاجبخش
ازهمرهان بگسسته ام به دام بلا افتادهام به جام صفا دل بستهام
ترانه سرا ترانه سرا به باغ وفا بنشستهام
مینالم مینالم با غم تو دمسازم دمسازم با دم تو
تو مهی به آسمان تو گلی به گلستان
نظری به عاشقان به رهم گهر فشان
نروی از دلم تویی تویی یار من
گلی به گلزار من ز تازه رویی
در خلوت ستاره چین
شب هر شب مرا ببین
مانده ام ز خود بی خبر حیرانم من
دل در بر بهانه جو جان بر لب ترانه گو
عاشقم به گل نغمه گر می خوانم
شادم با سخن تا شدی یار من
از دلم گر پرسی ای حبیب
با غمت بنشستم بی شکیب
ساغر هستی تو
سرخوش از مستی من
رفتی چرا از کنار من
ره به من بستی تو
یارا به بام من چون کوکب
بازآ ببین این شب من
بازآ بهار من در گلشن
بشنو ز جان یارب من
بازآ تو بنگر ای گل
تابم ببین در تب من
از دلم گر پرسی ای حبیب
با غمت بنشستم بی شکیب
ساغر هستی تو
سرخوش از مستی تو
ازهمرهان بگسسته ام به دام بلا افتادهام به جام صفا دل بستهام
ترانه سرا ترانه سرا به باغ وفا بنشستهام
مینالم مینالم با غم تو دمسازم دمسازم با دم تو
تو مهی به آسمان تو گلی به گلستان
نظری به عاشقان به رهم گهر فشان
نروی از دلم تویی تویی یار من
گلی به گلزار من ز تازه رویی
در خلوت ستاره چین
شب هر شب مرا ببین
مانده ام ز خود بی خبر حیرانم من
دل در بر بهانه جو جان بر لب ترانه گو
عاشقم به گل نغمه گر می خوانم
شادم با سخن تا شدی یار من
از دلم گر پرسی ای حبیب
با غمت بنشستم بی شکیب
ساغر هستی تو
سرخوش از مستی من
رفتی چرا از کنار من
ره به من بستی تو
یارا به بام من چون کوکب
بازآ ببین این شب من
بازآ بهار من در گلشن
بشنو ز جان یارب من
بازآ تو بنگر ای گل
تابم ببین در تب من
از دلم گر پرسی ای حبیب
با غمت بنشستم بی شکیب
ساغر هستی تو
سرخوش از مستی تو
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه