display result search
- 10687
کهبنگ
آلبومی از ترانه های بختیاری
واخُم گُدُم که امَسال، سر تاسرس بهاره اما دلم ندونست یودنگ روزگاره
بازیم مَدَه زَمونه، خورزا که نو بهارُم سوزم همیشه حتی بارون ایر نیاره
شوگار بی تشو تنگ بی هم درنگ بی دنگ نه ساز می شکالی نه کوک در نه کُهبُنگ
تنش وست من دلامون دی سوده وارگه هامون از سوزای جدایی دیلق گریده ملمون
مندم به مین گوارا و امداد ایخوم ز گویل امشو که بیقراروم کاشکی بیان به جارم
ای آرمون و عشقم، تهنا مرادی ای دل دیر از تو روزگارُم، تحله وُم نداره
شو گار بی چرا مه روشن بکن تو ای مه امشَو که واخیالت آستاره ای شُمارُم
وِیده به گوشم امشَو، کُهبُنگ آشنایی ایگُن که جور افتو، از گرده صوا یاهی
نیخونم بهارِ سَوز، واتو خشه زمستون تا بوچَویلِ زُلفت، سیمو بُهار ایاره
پیچسته مین کُهسار، بنُگ بلندِ کُهینُگ وَسته به چاله جُونم، عشق تو چی تَشِ تُنگ
دَستِم بِگر که آبوی اِزنو رِک بُهونُم واکِل کُنم به مِهرت، ای یارِ هُم زِوونم
اِی کُر بِزن تو کُهینُگ، تا گوِیلِم جَمع آبون دَس مِن دَس یَک اِز نو، هُمِدل بِوییم و هُمجون
ترجمه:
با خود گمان می کردم که امسال سراسر بهاری است اما دلم غافل از نیرنگ روزگار بود
مرا گول نزن ای زمانه من خواهر زاده ی بهارم همیشه سرسبزم حتی اگر باران نبارد
دیگر شبانگاه آتش ایل روشن نمی شود و نوازنده های مال ساکت و بی صدا مانده اند
از سوز این جدایی ایل دلهایمان سوخته است و دیگر همدلی و یاری وجود ندارد
واخُم گُدُم که امَسال، سر تاسرس بهاره اما دلم ندونست یودنگ روزگاره
بازیم مَدَه زَمونه، خورزا که نو بهارُم سوزم همیشه حتی بارون ایر نیاره
شوگار بی تشو تنگ بی هم درنگ بی دنگ نه ساز می شکالی نه کوک در نه کُهبُنگ
تنش وست من دلامون دی سوده وارگه هامون از سوزای جدایی دیلق گریده ملمون
مندم به مین گوارا و امداد ایخوم ز گویل امشو که بیقراروم کاشکی بیان به جارم
ای آرمون و عشقم، تهنا مرادی ای دل دیر از تو روزگارُم، تحله وُم نداره
شو گار بی چرا مه روشن بکن تو ای مه امشَو که واخیالت آستاره ای شُمارُم
وِیده به گوشم امشَو، کُهبُنگ آشنایی ایگُن که جور افتو، از گرده صوا یاهی
نیخونم بهارِ سَوز، واتو خشه زمستون تا بوچَویلِ زُلفت، سیمو بُهار ایاره
پیچسته مین کُهسار، بنُگ بلندِ کُهینُگ وَسته به چاله جُونم، عشق تو چی تَشِ تُنگ
دَستِم بِگر که آبوی اِزنو رِک بُهونُم واکِل کُنم به مِهرت، ای یارِ هُم زِوونم
اِی کُر بِزن تو کُهینُگ، تا گوِیلِم جَمع آبون دَس مِن دَس یَک اِز نو، هُمِدل بِوییم و هُمجون
ترجمه:
با خود گمان می کردم که امسال سراسر بهاری است اما دلم غافل از نیرنگ روزگار بود
مرا گول نزن ای زمانه من خواهر زاده ی بهارم همیشه سرسبزم حتی اگر باران نبارد
دیگر شبانگاه آتش ایل روشن نمی شود و نوازنده های مال ساکت و بی صدا مانده اند
از سوز این جدایی ایل دلهایمان سوخته است و دیگر همدلی و یاری وجود ندارد
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان