محمد شیر خدایی

محمد شیر خدایی متولد تهران در سال 1305 نوازنده کلارینت و تصنیف ساز است.
محمد شیر خدایی به سال 1305 در محله بازارچه سعادت تهران در یک خانواده متدین چشم به جهان گشود، پدرش حاج میر جواد کاشانی که مردی مذهبی بود همیشه مدت 6 ماه از سال را در کربلا بود و 6 ماه دیگر را در تهران به سر می برد.
یک روز محمد که طفلی بیش نبود در محله شان با بچه های هم سن و سال خود مشغول بازی کردن بود که شخص دوره گرد ژولیده مو و سیه چرده و قوزی با «نی لبک» خود، آهنگی محزون می زد و می رفت، او بازی را رها کرده و دنبال او می رود و گم می شود و همین امر سبب می شود تا شب کتک مفصلی از پدرش بخورد. با اینکه در کودکی پدرش مخالف نوازندگی او بوده به صورت مخفیانه با یک «نی لبک» به صورت خودآموز شروع به آموختن این ساز می کند. .
محمد شیرخدایی در این هنگام در کلاس سوم دبستان ثریا واقع در محله سید نصرالدین خیابان خیام درس می خواند که وارد پیش آهنگی شد و در آنجا بود که به او فلوت یاد دادند و اولیاء آنجا متوجه هوش و ذوق او در نواختن این ساز شدند و چون زود به این ساز آشنایی پیدا کرد، خودش معلم شاگردان شد و یک دست لباس پیش آهنگی به عنوان کادو به او دادند.
در کلاس پنجم ابتدایی بود که مدرسه موزیک اعلام کرد پنجاه نفر شاگرد جهت یک دسته اختصاصی می خواهد او با برادر بزرگش این مطلب را در میان گذاشت و او محمد را تشویق می کند تا در این مدرسه نام نویسی کند ولی شهریور 1320 و وقایع مربوط به آن پیش می آید و مدرسه بهم می خورد تا این که در هنرستان عالی موسیقی ثبت نام می کند و در سلک شاگردان آن هنرستان در می آید ولی یک روز آقای کلنل علینقی وزیری سرپرست و روح الله خالقی معاون هنرستان، اعلام می کنند که هر کس ساز بادی می زند باید تار هم بنوازد و در نتیجه او با این ساز هم آشنایی پیدا کرد.
شیر خدایی در سال 1324 سولیست رادیو شد و صدای سازش از راه رادیو پس از اعلام نام او توسط گوینده به گوش پدرش که در عراق بود می رسد و او پس از مراجعت به تهران به مدت یک سال با او حرف نمی زد، تا این که عاقبت او را می بخشد.
شیر خدایی با ارکسترهای انجمن موسیقی ملی، به رهبری روح الله خالقی، ارکستر بزرگ رادیو، به رهبری ابراهیم منصوری، مهدی خالدی، مجید وفادار و... همکاری داشته و درباره به وجود آمدن آرم «گلهای جاویدان» می گوید: روزی مرحوم داود پیرنیا به او می گوید برای ضبط چند گوشه از دستگاههای موسیقی ایرانی با «قره نی» به اداره هنرهای زیبا بیاید و او به آن اداره می رود، استودیوی ضبط آنجا که یک اتاق کوچک بود و هنوز «اکو» به ایران نیامده بود، درهای «کاریدور» ها را بستند و او دربیرون استودیو به اتاق فرمان می رود و ضبط می شود. یک ماه بعد داود پیرنیا آن را آرم برنامه همیشه جاوید «گلهای جاویدان» قرار می دهد.
او اولین برنامه «گلهای جاویدان» را با همکاری: غلامحسین بنان، حسین یاحقی، علی تجویدی، لطف الله مجد، حسین تهرانی اجرا کرد و بعدا با آقایان: صبا، محجوبی، خالدی، ورزنده همکاری می کند.
او مدتها سمت کارشناس هنرهای شبانه روزی استانهای: کرمان، سیستان و بلوچستان و مازندران را به عهده داشت و همین امر موجب گردیده بود که در فعالیت های او در رادیو وقفه ایجاد شود. محمد شیر خدایی، آهنگهای بسیاری ساخت که از میان آنها بیشتر به: «مادر»، «صدای عشق» و «چرا نگفتی» علاقمند بود.
محمد شیرخدایی در سالهای پایانی عمر خود بینایی اش را از دست داد ولی همچنان به نوازندگی می پرداخت تا این که در تاریخ 27/9/1393 چشم از جهان فرو بست.