منصور صارمی نوازنده سنتور در سال 1313 در لشت نشاء متولد شد
منصور صارمی به سال 1313 در شهر لشت نشاء از توابع شهرستان رشت متولد شد. پس از چندی، وی همراه مادر و برادر و خواهر به تهران آمد. ابتدا با سنتور برادرش به صورت خودآموز شروع به تمرین کرد. ابوالقاسم صارمی برادر منصور صارمی که نزد شخصی بنام «مش سیفالله» که در همدان، هم ساز میساخت و هم سنتور را بهطور سینه به سینه آموخته بود تعلیم میگرفت وقتی استعداد شگرف و علاقه برادرش را در نواختن این ساز مشاهده کرد، سنتور خود را به او میبخشد و وی را جهت شاگردی و تعلیم نزد شخص مذکور میبرد، منصور صارمی مدت چهار سال نزد این شخص به فراگرفتن و نواختن سنتور ادامه میدهد، ولی چندی بعد با احمد ابراهیمی که شاگرد استاد «غلامحسین بنان» بود و در فرهنگ و هنر به هنر آموزان تعلیم آواز میداد آشنا شد و نواختن ردیف های آواز موسیقی ایرانی را نزد وی آموخت و دیری نگذشت که احمد ابراهیمی، صارمی را به مرتضی خان محجوبی معرفی و او چند سال زیر نظر این استاد کار کرد.
چندی بعد منصور صارمی با نورعلی خان برومند آشنا شد و مدت چهار سال نیز از محضر وی بهرهمند شد و در منزل او چهار مضرابهای حبیب سماعی را آموخت ولی به جز مدت کوتاهی که در ارکستر ابراهیم منصوری همکاری داشت، کار با نت را جدی نگرفت. منصور صارمی مدتی نیز تکنواز برنامههای کارگران بود و پس از مدتی توسط رهی معیری برای شرکت در برنامه «گلهای جاویدان» و سایر برنامههای مشابه، دعوت شد و شروع به همکاری نمود و اولین برنامهای که در «گلهای جاویدان» اجرا کرد با حبیب الله بدیعی بود. او به مدت 10 سال در برنامه «گلها» متوالیاً با سایر هنرمندان این برنامه همکاری داشت. همچنین برنامه های متعددی را در برنامه «تکنوازان» ضبط کرد. منصور صارمی جهت اعتلاء و شناساندن سنتور، به کشورهای: پاکستان، افغانستان، ترکیه، دوبی، کویت و اردن مسافرت و برنامههایی در رادیوهای این ممالک اجرا کرد.
یکی از مهمترین آبوم های او «همایون مثنوی» با صدای محمدرضا شجریان است. منصور صارمی در 4 آبانماه 1378، بر اثر بیماری سرطان در تهران درگذشت.