تصنیفی به زبان فارسی و کردی با آهنگسازی حسین یوسفزمانی. این تصنیف را آهنگساز در سوگ از دست دادن خواهر خود بر اساس شعری از قدمعی سرامی ساخته است.
خورشید من رفتی و شب درآمد،
اما شبی بی ماهِ نازنینی.
ما بی تو غمگین گردِ هم نشسته،
چون حلقه ای در ماتمِ نگینیم.
مرغی قفس شکسته، از آب و دانه رسته،
پروازِ او مبارک، بر شاخه ها نشسته.
ما با قفس در بند آب و دانه،
نه پر نه پروازی به سوی لانه.
تو رَستی از خویش و به او پیوستی،
ما همچنان با خود از او بیگانه
خورشید من رفتی و شب درآمد،
اما شبی بی ماهِ نازنینی.
ما بی تو غمگین گردِ هم نشسته،
چون حلقه ای در ماتمِ نگینیم.
مرغی قفس شکسته، از آب و دانه رسته،
پروازِ او مبارک، بر شاخه ها نشسته.
ما با قفس در بند آب و دانه،
نه پر نه پروازی به سوی لانه.
تو رَستی از خویش و به او پیوستی،
ما همچنان با خود از او بیگانه
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه