تصنیف ماهور ، 1384
چو شب دل ز باغ جهان برکند
گل صبحدم از افق سرزند
سپیده برارد سر از آسمان
جهان سربرآرد ز خواب گران
چو ریزد ز اوج افق موج نور
شود دیده پر نور و دل پر سرور
جهان جلوه بخش دل و جان شود
به جان جلوه گر روی جانان شود
الا ای تو فرزانه فرزند من
به رخ ای مه مهر پیوند من
بر آور سر از بستر خواب ناز
که وقت نماز است و راز و نیاز
نماز است آئینه ی حق نما
نماز است پیوند ما با خدا
به جان جلوه بخشای دلهای پاک
نماز است آئینه ی تابناک
چو شب دل ز باغ جهان برکند
گل صبحدم از افق سرزند
سپیده برارد سر از آسمان
جهان سربرآرد ز خواب گران
چو ریزد ز اوج افق موج نور
شود دیده پر نور و دل پر سرور
جهان جلوه بخش دل و جان شود
به جان جلوه گر روی جانان شود
الا ای تو فرزانه فرزند من
به رخ ای مه مهر پیوند من
بر آور سر از بستر خواب ناز
که وقت نماز است و راز و نیاز
نماز است آئینه ی حق نما
نماز است پیوند ما با خدا
به جان جلوه بخشای دلهای پاک
نماز است آئینه ی تابناک
کاربر مهمان