ترانه ساخته احمدعلی راغب، 1383
اومدم خسته و عاشق تشنه ی محبت تو
عطشی دارم کویری به سحاب رحمت تو
تویی و یه دنیا عاشق منم و به دل یه امید
اومدم که در کنارت گرد غم ز دل بشویم
توی این دیار غربت دردمو با تو بگویم
تو گل کدوم دیاری حاصل چه سرزمینی
که به سینه ی شقایق داغ عشق آتشینی
اومدم به بارگاهت که برآری آرزویم
میدونم که از کرامت نمیریزی آبرومو
اومدم خسته و عاشق تشنه ی محبت تو
عطشی دارم کویری به سحاب رحمت تو
تویی و یه دنیا عاشق منم و به دل یه امید
اومدم که در کنارت گرد غم ز دل بشویم
توی این دیار غربت دردمو با تو بگویم
تو گل کدوم دیاری حاصل چه سرزمینی
که به سینه ی شقایق داغ عشق آتشینی
اومدم به بارگاهت که برآری آرزویم
میدونم که از کرامت نمیریزی آبرومو
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه