ترانه با صدای احسان خواجه امیری، 1384
کوچه وقتی که نباشی رگ خشکیده شهره
ماه تو گوش خونه گفته دیگه با پنجره قهره
سقف دلبستگی بی تو واسه من سایه نداره
دلم از روزی که رفتی دیگه همسایه نداره
تو پی کدوم ستاره پشت ابرا خونه کردی
رفتی و چیزی نگفتی گریه رو بهونه کردی
من سوال ساده ی تو، تو جواب مشکل من
رد پای رفتن تو روی صحرای دل من
کوچه وقتی که نباشی رگ خشکیده شهره
ماه تو گوش خونه گفته دیگه با پنجره قهره
سقف دلبستگی بی تو واسه من سایه نداره
دلم از روزی که رفتی دیگه همسایه نداره
وقتی آسمونشبهام زیر سایه ی چشاته
وقتی حتی این ترانه رنگ غربت صداته
نمیزارم این دو راهی سر راه ما بشینه
نمیزارم این جدایی رنگ فردا رو ببینه
کوچه وقتی که نباشی رگ خشکیده شهره
ماه تو گوش خونه گفته دیگه با پنجره قهره
سقف دلبستگی بی تو واسه من سایه نداره
دلم از روزی که رفتی دیگه همسایه نداره
شب و با فانوس اشکت میبرم به روشنایی
با تو میرسم دوباره به طلوع آشنایی
میدونم هر جا که باشی دل تو اهل همین جاست
واسه ی من و تو اینجا اول و آخر دنیاست
اول و آخر دنیاست
کوچه وقتی که نباشی رگ خشکیده شهره
ماه تو گوش خونه گفته دیگه با پنجره قهره
سقف دلبستگی بی تو واسه من سایه نداره
دلم از روزی که رفتی دیگه همسایه نداره
تو پی کدوم ستاره پشت ابرا خونه کردی
رفتی و چیزی نگفتی گریه رو بهونه کردی
من سوال ساده ی تو، تو جواب مشکل من
رد پای رفتن تو روی صحرای دل من
کوچه وقتی که نباشی رگ خشکیده شهره
ماه تو گوش خونه گفته دیگه با پنجره قهره
سقف دلبستگی بی تو واسه من سایه نداره
دلم از روزی که رفتی دیگه همسایه نداره
وقتی آسمونشبهام زیر سایه ی چشاته
وقتی حتی این ترانه رنگ غربت صداته
نمیزارم این دو راهی سر راه ما بشینه
نمیزارم این جدایی رنگ فردا رو ببینه
کوچه وقتی که نباشی رگ خشکیده شهره
ماه تو گوش خونه گفته دیگه با پنجره قهره
سقف دلبستگی بی تو واسه من سایه نداره
دلم از روزی که رفتی دیگه همسایه نداره
شب و با فانوس اشکت میبرم به روشنایی
با تو میرسم دوباره به طلوع آشنایی
میدونم هر جا که باشی دل تو اهل همین جاست
واسه ی من و تو اینجا اول و آخر دنیاست
اول و آخر دنیاست
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه