تصنیف در فضای موسیقی دستگاهی
بی هوای دوست ای جان دلم جانی ندارم
دردمندم عاشقم ای دوست درمانی ندارم
آتشی از عشق در جانم فکندی خوش فکندی
من که جز عشق تو آغاز و پایانی ندارم
عشق آوردم در این میخانه با مشتی قلندر
پر گشایم سوی سامانی که سامانی ندارم
عالم عشق است هر جا بنگری از پست و بلا
سایه ی عشقم که خود پیدا و پنهانی ندارم
هرچه گویدعشق گوید هرچه سازد عشق سازد
من چه گویم من چه سازم من که فرمانی ندارم
غمزده کردی هرچه غیر از عشق را بنیان فکندی
غمزه کن بر من که غیر از عشق بنیانی ندارم
سر نهم در کوی عشق جان دهم در راه عشقت
من چه گویم که جز عشقت سر و جانی ندارم
عاشقم جز عشق تو در دست من چیزی نباشد
بی هوای دوست ای جان دلم جانی ندارم
دردمندم عاشقم ای دوست درمانی ندارم
آتشی از عشق در جانم فکندی خوش فکندی
من که جز عشق تو آغاز و پایانی ندارم
عشق آوردم در این میخانه با مشتی قلندر
پر گشایم سوی سامانی که سامانی ندارم
عالم عشق است هر جا بنگری از پست و بلا
سایه ی عشقم که خود پیدا و پنهانی ندارم
هرچه گویدعشق گوید هرچه سازد عشق سازد
من چه گویم من چه سازم من که فرمانی ندارم
غمزده کردی هرچه غیر از عشق را بنیان فکندی
غمزه کن بر من که غیر از عشق بنیانی ندارم
سر نهم در کوی عشق جان دهم در راه عشقت
من چه گویم که جز عشقت سر و جانی ندارم
عاشقم جز عشق تو در دست من چیزی نباشد
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه