مرثیه در سوگ ارتحال امام خمینی (ره)
جلوهات در افق خاطره پیداست هنوز
یادت آرامش درد دل تنهاست هنوز
بنما چهره ی گلگون خود از پردهی خاک
دیدهام سوی تو در شوق تماشاست هنوز
بس که بر دامن شب ما گل اشک افشاندیم
پر طراوت چمن سبز مصلی ست هنوز
اگر آن قد چو نخلت به بر خاک افتاد
علم فتح تو در معرکه بالاست هنوز
رستنت از قفس خاک مبارک بادا
وای بر من، که مرا سلسله در پاست هنوز
ره صد ساله به یک لحظه سپردی و مرا
خم این کوچه ی بی حادثه، ماواست هنوز
گر نی ای مایل پرواز، دلا مرگت باد
صد کران فاصله بین تو و دریاست هنوز
جلوهات در افق خاطره پیداست هنوز
یادت آرامش درد دل تنهاست هنوز
بنما چهره ی گلگون خود از پردهی خاک
دیدهام سوی تو در شوق تماشاست هنوز
بس که بر دامن شب ما گل اشک افشاندیم
پر طراوت چمن سبز مصلی ست هنوز
اگر آن قد چو نخلت به بر خاک افتاد
علم فتح تو در معرکه بالاست هنوز
رستنت از قفس خاک مبارک بادا
وای بر من، که مرا سلسله در پاست هنوز
ره صد ساله به یک لحظه سپردی و مرا
خم این کوچه ی بی حادثه، ماواست هنوز
گر نی ای مایل پرواز، دلا مرگت باد
صد کران فاصله بین تو و دریاست هنوز
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه