سرود پاپ ساخته احمدعلی راغب، 1377
آن که صدای چشمه از دور
آواز چگونه زیستن بود
سهم دل من به خلوت شب
دریا دریا گریستن بود
آن شب به هوای دریا
آن چشمه تابناک می رفت
راه از دل سنگ باز می کرد
از خویش زلال و پاک می رفت
خود را نگریستم به اندوه
از خویش چقدر سیر بودم
دریای من آسمان ولی من
در چنگ زمین اسیر بودم
سجاده ی عشق پهن کردم
شب بود و ستاره بود دریا
من چشمه و در مقابل من
آغوش گشوده بود دریا
آن که صدای چشمه از دور
آواز چگونه زیستن بود
سهم دل من به خلوت شب
دریا دریا گریستن بود
آن شب به هوای دریا
آن چشمه تابناک می رفت
راه از دل سنگ باز می کرد
از خویش زلال و پاک می رفت
خود را نگریستم به اندوه
از خویش چقدر سیر بودم
دریای من آسمان ولی من
در چنگ زمین اسیر بودم
سجاده ی عشق پهن کردم
شب بود و ستاره بود دریا
من چشمه و در مقابل من
آغوش گشوده بود دریا
کاربر مهمان