سه نوایی تنبور ؛دف و نی در مقام های کردی
علی اکبر مرادی تنبور
زکریا یوسفی دف
سیامک جهانگیری نی
علی اکبر مرادی
(زادهٔ 1336 گهواره)، معلم ، مقامدان، مقامخوان، آهنگساز، خواننده و نوازندۀ صاحب سبک تنبور است.علیاکبر مرادی در سال 1336 خورشیدی در شهر گهواره در استان کرمانشاه در خانوادهای یارسان به دنیا آمد. وی نوازندگی تنبور را از سن 6 سالگی آغاز نمود و از محضر استادان بزرگ تنبور در منطقۀ گوران در استان کرمانشاه، سید ولی حسینی، سید محمود علوی، کاکی اللهمراد حمیدی، آمیرزا صید علی کفاشیان، درویش علیمیر درویشی و سید هاشم به طور مستقیم یا از طریق آثارشان بهرۀ فراوان برد.
علیاکبر مرادی فعالیت هنری خود را از سال 1350 با تکنوازی تنبور در فرهنگ و هنر کرمانشاه آغاز نمود. در سال 1351 به همراه دوستان هنرمند خود، القاصی و خادمی اولین گروه تنبور را در کرمانشاه تشکیل دادند و بعدها در سال 1359 با تشکیل گروه تنبور شمس، او یکی از اعضای تشکیلدهندۀ آن گروه بود. در سال 1372 کار موسیقی خود را به صورت مستقل ادامه داد و جمع آوری، فراگیری و ثبت مقامات کهن تنبور را آغاز نمود. این مقامات (72 مقام) سالها بعد توسط خانۀ فرهنگهای جهان در پاریس و بعد از آن در ایران در چهار سیدی انتشار یافت. او را باید از معدود نوازندگان موسیقی نواحی به شمار آورد که درک و تسلط عمیقی نیز از موسیقی دستگاهی (ردیفی) دارد.
علی اکبر مرادی تنبور
زکریا یوسفی دف
سیامک جهانگیری نی
علی اکبر مرادی
(زادهٔ 1336 گهواره)، معلم ، مقامدان، مقامخوان، آهنگساز، خواننده و نوازندۀ صاحب سبک تنبور است.علیاکبر مرادی در سال 1336 خورشیدی در شهر گهواره در استان کرمانشاه در خانوادهای یارسان به دنیا آمد. وی نوازندگی تنبور را از سن 6 سالگی آغاز نمود و از محضر استادان بزرگ تنبور در منطقۀ گوران در استان کرمانشاه، سید ولی حسینی، سید محمود علوی، کاکی اللهمراد حمیدی، آمیرزا صید علی کفاشیان، درویش علیمیر درویشی و سید هاشم به طور مستقیم یا از طریق آثارشان بهرۀ فراوان برد.
علیاکبر مرادی فعالیت هنری خود را از سال 1350 با تکنوازی تنبور در فرهنگ و هنر کرمانشاه آغاز نمود. در سال 1351 به همراه دوستان هنرمند خود، القاصی و خادمی اولین گروه تنبور را در کرمانشاه تشکیل دادند و بعدها در سال 1359 با تشکیل گروه تنبور شمس، او یکی از اعضای تشکیلدهندۀ آن گروه بود. در سال 1372 کار موسیقی خود را به صورت مستقل ادامه داد و جمع آوری، فراگیری و ثبت مقامات کهن تنبور را آغاز نمود. این مقامات (72 مقام) سالها بعد توسط خانۀ فرهنگهای جهان در پاریس و بعد از آن در ایران در چهار سیدی انتشار یافت. او را باید از معدود نوازندگان موسیقی نواحی به شمار آورد که درک و تسلط عمیقی نیز از موسیقی دستگاهی (ردیفی) دارد.
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
6:40شعر از محوی
-
6:08
-
7:08
-
8:11
-
4:19
-
8:23
-
5:28
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه