«چهارگاه» نام یک آلبوم موسیقی با بداههنوازی تار شادروان محمدرضا لطفی و تنبک هومان پورمهدی و حاصل اجرای سال 1368 در واشنگتن است .
محمدرضا لطفی در سال 1325 در شهر گرگان به دنیا آمد . وی به مدت پنج سال در هنرستان موسیقی به آموختن موسیقی پرداخت و موسیقی را نزد استادانی چون علی اکبر شهنازی ، حبیب الله صالحی فراگرفت .
او پس از پایان هنرستان به دانشکده ی موسیقی راه یافت و به تکمیل آموخته هایش پرداخت . در این زمان از نورعلی برومند ، عبدالله دوامی ، سعید هرمزی و سایر استادان دانشکده ی موسیقی نیز بهره جست . محمدرضا لطفی در سال 1343 جایزه ی نخست موسیقی دانان جوان را کسب کرد و عبدالله دوامی را در اجرای ردیف آوازی با ساز تار همراهی کرد .
محمدرضا لطفی در سال 1353 به عضویت گروه علمی دانشکده ی موسیقی درآمد و در همین سال همکاری خود را با رادیو آغاز کرد . وی به مدت یک سال و نیم به عنوان مدیر گروه موسیقی دانشکده ی موسیقی هنرهای زیبای دانشگاه تهران به کار مشغول شد و پس از آن ، از این سمت استعفا داد .
وی در سال 1354 گروه شیدا را راه اندازی کرد و به همراه گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده ، به بازخوانی و اجرای دوباره ی آثار گذشتگان پرداخت .
محمدرضا لطفی کانون موسیقی چاووش را با همکاری هنرمندانی مثل حسین علیزاده ، پرویز مشکاتیان ، علی اکبر شکارچی و ... راه اندازی کرد و آثاری از این گروه به جای ماند که به گفته ی بسیاری از اساتید ، از بهترین کارهای معاصر موسیقی ایران به شمار می روند .
محمدرضا لطفی در سال 1365 و پس از انحلال چاووش بعد از سفرهای زیادی که برای کنسرت به ایتالیا ، فرانسه و آلمان کرد ، به آمریکا رفت . او علاوه بر کنسرت های متعدد در سراسر آمریکا ، مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن تاسیس کرد . یکی از کارهایی که از لطفی انتشار یافته ، همنوازی وی با استاد فرامرز پایور است که سال ها قبل ضبط شده بود . محمدرضا لطفی اردیبهشت سال 1393 در اثر بیماری درگذشت .
این برنامه پیش از این باعنوان آهنگ خانه از رادیو صدای آشنا پخش شده است .
محمدرضا لطفی در سال 1325 در شهر گرگان به دنیا آمد . وی به مدت پنج سال در هنرستان موسیقی به آموختن موسیقی پرداخت و موسیقی را نزد استادانی چون علی اکبر شهنازی ، حبیب الله صالحی فراگرفت .
او پس از پایان هنرستان به دانشکده ی موسیقی راه یافت و به تکمیل آموخته هایش پرداخت . در این زمان از نورعلی برومند ، عبدالله دوامی ، سعید هرمزی و سایر استادان دانشکده ی موسیقی نیز بهره جست . محمدرضا لطفی در سال 1343 جایزه ی نخست موسیقی دانان جوان را کسب کرد و عبدالله دوامی را در اجرای ردیف آوازی با ساز تار همراهی کرد .
محمدرضا لطفی در سال 1353 به عضویت گروه علمی دانشکده ی موسیقی درآمد و در همین سال همکاری خود را با رادیو آغاز کرد . وی به مدت یک سال و نیم به عنوان مدیر گروه موسیقی دانشکده ی موسیقی هنرهای زیبای دانشگاه تهران به کار مشغول شد و پس از آن ، از این سمت استعفا داد .
وی در سال 1354 گروه شیدا را راه اندازی کرد و به همراه گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده ، به بازخوانی و اجرای دوباره ی آثار گذشتگان پرداخت .
محمدرضا لطفی کانون موسیقی چاووش را با همکاری هنرمندانی مثل حسین علیزاده ، پرویز مشکاتیان ، علی اکبر شکارچی و ... راه اندازی کرد و آثاری از این گروه به جای ماند که به گفته ی بسیاری از اساتید ، از بهترین کارهای معاصر موسیقی ایران به شمار می روند .
محمدرضا لطفی در سال 1365 و پس از انحلال چاووش بعد از سفرهای زیادی که برای کنسرت به ایتالیا ، فرانسه و آلمان کرد ، به آمریکا رفت . او علاوه بر کنسرت های متعدد در سراسر آمریکا ، مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن تاسیس کرد . یکی از کارهایی که از لطفی انتشار یافته ، همنوازی وی با استاد فرامرز پایور است که سال ها قبل ضبط شده بود . محمدرضا لطفی اردیبهشت سال 1393 در اثر بیماری درگذشت .
این برنامه پیش از این باعنوان آهنگ خانه از رادیو صدای آشنا پخش شده است .
صداها
-
عنوانزمان
-
28:54
کاربر مهمان