محمدرضا لطفی

محمدرضا لطفی متولد سال 1325 در شهر گرگان، نوازنده تار و سه تار و آهنگ‌ساز بود.
محمدرضا لطفی در 17 دی سال 1325 در شهر گرگان، در خانواده‌ای فرهنگی (پدر و مادر هردو معلم بودند) زاده شد. لطفی در همان شهر گرگان تحصیلاتِ عمومی‌اش را گذراند. او به همراه پدر و برادرش، در آغازِ جوانی برای فراگیریِ ساز تار به تهران نقل مکان کرد. در ابتدا در کلاس‌هایِ شبانهٔ هنرستانِ موسیقی، نزد علی‌اکبر شهنازی و حبیب‌الله صالحی آموزش تار را آغاز کرد؛ سپس برای تحصیلات تکمیلی وارد دانشکده موسیقی دانشگاه هنرهای زیبا شد تا آموخته‌هایش را کامل کند. پس از آن با تأسیس مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران، وارد این مرکز شد و از محضر استادانی چون: نورعلی برومند، عبدالله دوامی و سعید هرمزی استفاده کرد.
لطفی بعداً در اجرای ردیف آوازی عبدالله دوامی با ساز تار وی را همراهی کرد.
در سال 1353 به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و در همین سال همکاری خود را با رادیو آغاز کرد. در سال 1354 گروه شیدا را راه‌اندازی کرد و به بازسازی و اجرای دوباره آثار گذشتگان همت گماشت.
پس از واقعه 17 شهریور 57، لطفی به همراه گروهی از نوازندگان هم نسل خود، از رادیو استعفا کرد و کانون موسیقی چاووش را به سرپرستی هوشنگ ابتهاج و با ترکیبی از نوازندگان دو گروه عارف و شیدا، با همکاری هنرمندانی چون: حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان، هوشنگ کامکار و علی اکبر شکارچی راه‌‌اندازی کرد. این مرکز به غیر از بازسازی آثار گذشتگان، آثار انقلابی تولید می‌کرد.
پس از انحلال چاووش، بعد از سفرهای بسیاری که برای کنسرت به ایتالیا، فرانسه و آلمان داشت، در سال 1365 به آمریکا رفت.
لطفی علاوه بر کنسرت‌های متعدد در سراسر آمریکا، مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن تأسیس کرد. کتاب سال شیدا که یک مجله تخصصی موسیقی بود، در این مرکز تولید می شد.
در سال 1380 محمدرضا لطفی به ایران بازگشت و مکتب‌خانه میرزاعبدالله را تأسیس کرد و در آنجا به تولید و آموزش موسیقی مشغول شد. لطفی به غیر از نوازندگی تار و سه تار، با ویولون و کمانچه نیز آشنایی داشت و پس از بازگشت به ایران، کنسرت‌هایی با کمانچه اجرا و ضبط کرد.
در اردیبهشت مال سال 1393، خبر بستری شدن محمدرضا لطفی، به علت گسترش بیماری سرطان منتشر شد و لطفی با فاصله کوتاهی از انتشار این خبر، درگذشت.
آثار محمدرضا لطفی در ذیل آمده است:
راست پنجگاه
به یاد عارف (بیات ترک)
چهره به چهره (نوا)
سپیده (ماهور)
چشمه نوش (راست پنجگاه)
جان جان (سه‌گاه)
معمای هستی (شور)
عشق داند (ابوعطا)
رمز عشق (ماهور)
گریه بید (سه‌گاه-اصفهان)
قافله‌سالار (نوا-راست پنجگاه)
پرواز عشق (سه‌گاه-اصفهان)
خموشانه (ابوعطا-بیات ترک-این قسمت با کمانچه اجرا شده‌ است)
چهارگاه (تک‌نوازی تار)
به یاد درویش خان (تک‌نوازی سه‌تار، تنبک از ناصر فرهنگ‌ فر، اجرای تصنیف از نصرالله ناصح‌ پور)
یادواره استاد نورعلی برومند (گروه همنوازان شیدا، دستگاه شور)
همیشه در میان (بداهه نوازی تار و سه‌تار در شور و دشتی)
بال در بال (شعر و موسیقی با دکلمه ه. الف. سایه)
تنها یک خاطره (بداهه نوازی تار و سنتور همراه با فرامرز پایور)
وطنم ایران (اجرای گروه همنوازان شیدا، 1387)
ای عاشقان (اجرای گروه همنوازان شیدا در بیات اصفهان، 1388)

گفتنی است بیشتر این آثار را انتشارات «آوای شیدا» منتشر کرده است.