احمد پژمان، آهنگساز، در سال 1313 در لار متولد شد.
احمد پژمان در سال 1314 در شهر لار استان فارس متولد شد. وی ویولون را نزد حشمت سنجری و مبانی نظری موسیقی را زیر نظر حسین ناصحی آغاز کرد.
پژمان قبل از پایان تحصیلات متوسطه، نواختن ویولون را به خوبی فراگرفته بود و زمانی که حشمت سنجری و هایمو تویبر رهبری ارکستر سمفونیک تهران را عهدهدار بودند، به عضویت این ارکستر درآمد. او همچنین یکی از ویولونیستهای ارکستر صبا به رهبری حسین دهلوی بود که بعداً به سفارش دهلوی، آثاری را برای این ارکستر آهنگسازی کرد که متاسفانه این آثار ناپدید شدهاند.
پژمان پیش از تحصیل موسیقی، رشته زبان و ادبیات انگلیسی را در دانشسرای عالی گذرانده بود. وی در سال 1343 (1964) پس از پایان تحصیلات دانشگاهی در ایران با دریافت بورس، راهی اتریش و آکادمی موسیقی وین شد تا در آنجا در رشته آهنگسازی تحصیل کند. استادان او در این دوران، توماس کریستین داوید، آلفرد اوهل و هانس یلینک بودند.
برخی از آثار پژمان در این دوره را ارکسترهای معتبری همچون ارکستر سمفونیک رادیو و تلویزیون دولتی وین، ارکستر سمفونیک لندی و ارکستر سمفونیک نورنبرگ اجرا و ضبط کردند.
پژمان پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و به عنوان آهنگساز تالار رودکی و استاد موسیقی در دانشگاه تهران مشغول به کار شد. وی در این دوره اپراهای جشن دهقان، دلاور سهند (براساس زندگی بابک خرمدین) و سمندر را ساخت که هر سه آنها، قبل از انقلاب، در تالار وحدت به روی صحنه رفتند.
پژمان در سال 1976 برای ادامه تحصیلات راهی دانشگاه کلمبیا (نیویورک) شد.
از استادان وی تا پایان دوره دکترای آهنگسازی میتوان به ولادیمیر اوساچوسکی، بولانت آرل و جک بیزن اشاره کرد. از آثار پژمان در این دورهها عبارتاند از: کنسرتو برای نه ساز (1965)، راپسودی برای ارکستر (1966)، اپرای جشن دهقان (1967) و اپرای دلاور سهند (1968).
پژمان در زمینه موسیقی فیلم هم فعالیتی گسترده داشته است. از معروفترین کارهای وی میتوان به موسیقی سریال دلیران تنگستان (به همراه علی رهبری)، سمک عیار و فیلمهایی چون شازده احتجاب، سایههای بلند باد، بوی کافور عطر یاس، خانهای روی آب و یک بوس کوچولو (بهمن فرمان آرا)، هنرپیشه (محسن مخملباف) باران و بید مجنون (مجید مجیدی) اشاره کرد.
وی برای موسیقی فیلمهای «بید مجنون»، «خانهای روی آب»، «باران» و «بوی کافور، عطر یاس» برنده سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد.
وی از سال 1370 تاکنون، به طور پراکنده، به تدریس هارمونی، کنترپوآن و آهنگسازی در دانشگاه هنر تهران مشغول است.
آثار احمد پژمان که تاکنون در ایران منتشر شده عبارتاند از: حماسه، هفت خان، تکسوار عشق، همه شهر ایران، خاطرات فردا، سراب و ناگهان رستخیز.