اسماعیل مهرتاش نوازنده تار، آهنگساز و مدرس تئاتر، در سال 1283 در تهران به دنیا آمد.
اسماعیل مهرتاش در سال 1283 در تهران به دنیا آمد و تحصیلات خود را در مدرسه دارالفنون به پایان رساند. سپس به موسیقى روى آورد و براى فراگیرى تار نزد غلامحسین درویش (درویشخان) رفت.
مهرتاش پس از آن، مدتى نزد داوود شیرازى و سپس علینقى وزیرى به مشق موسیقى مشغول شد. او کلاسهایى برای تعلیم تار، فن بیان و هنرپیشگى تأسیس کرد و حدود چهارصد و پنجاه آهنگ براى مناسبتهاى گوناگون ساخت و براى ضبط آنها روى صفحه، چندبار به بغداد و قاهره سفر کرد.
عبدالوهاب شهیدى، محمد نوری، حسن اعتمادى، شاپور رحیمى، فریدون اسماعیلى، ملکمحمد مسعودی، محمد منتشری و محمدرضا شجریان از شاگردان وی بودهاند.
مهرتاش در زمینه نمایشنامه نیز فعالیت داشت و نمایشنامههایى تا قبل از ایجاد کلوپ و جامعه باربد، در خانهها اجرا مىکرد؛ از جمله آنها می توان به: «بچه سه قلو»، «دو ارباب و دو نوکر»، «ابهت الممالک» و «انوشیروان عادل» اشاره کرد.
او در 1305 خورشیدی، جامعهى باربد را تأسیس کرد و خود در آنجا تار مىنواخت و تصنیف مىساخت و البته درس آواز و ردیف موسیقی هم میداد. کلاسهای مهرتاش به صورت عمومی و رایگان برگزار می شد. هنرمندان بسیاری در این کلاسها با ردیف موسیقی ایرانی، به روایت خود او، آشنا شدند. همچنین هنرپیشگانی چون محمدعلی کشاورز، عزتالله انتظامی و علی نصیریان نیز از شاگردان بازیگری او محسوب می شوند.
از مهرتاش آثار فراوانی برجای مانده است. ردیف او که شامل پنج دستگاه است (همچون ردیف وزیری، راست پنجگاه و نوا ندارد) توسط شاگردانش تدریس می شود.
اسماعیل مهرتاش در سال 1359 دار فانی را وداع گفت.