ترانه در بزرگداشت ایثارگران سرفراز
روزی عشق از من و تو جون طلبید
روی دست گرفتیم و راهی شدیم
کوله بار عاشقی رو دوشمون
راهی جاده ی همراهی شدیم
دنیا صخره شد که سد ما بشه
ولی ما مثل یه رود بیقرار
حرف آخرو زدیم تو عاشقی
پیش بهت چشم تنگ روزگار
حالا باز عشقه که دعوت میکنه
دلو میخونه به آوازی دیگه
واسه پر زدن به قله های نور
ماییم و فرصت پروازی دیگه
با سرودی از حماسه و غزل
دوباره تو جاده ها پا میذاریم
از حماسه های دیروز وطن
یه نشونه واسه فردا میذاریم
اون روزا تو امتحا ن عاشقی
دلمون افسانه ها رو جا گذاشت
آئینه ی حقیقت زندگی رو
پیش چشم تشنه ی دنیا گذاشت
روزی عشق از من و تو جون طلبید
روی دست گرفتیم و راهی شدیم
کوله بار عاشقی رو دوشمون
راهی جاده ی همراهی شدیم
دنیا صخره شد که سد ما بشه
ولی ما مثل یه رود بیقرار
حرف آخرو زدیم تو عاشقی
پیش بهت چشم تنگ روزگار
حالا باز عشقه که دعوت میکنه
دلو میخونه به آوازی دیگه
واسه پر زدن به قله های نور
ماییم و فرصت پروازی دیگه
با سرودی از حماسه و غزل
دوباره تو جاده ها پا میذاریم
از حماسه های دیروز وطن
یه نشونه واسه فردا میذاریم
اون روزا تو امتحا ن عاشقی
دلمون افسانه ها رو جا گذاشت
آئینه ی حقیقت زندگی رو
پیش چشم تشنه ی دنیا گذاشت
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
3:28
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه