ترانه در راز و نیاز
منو خالی کن کنارت از خودم
خودمو غرق گناه آوردم
درو وا کن آخرین پناه من
به خودت بازم پناه آوردم
درو وا کن تا غریبه تر نشم
من که عمرم تو غریبگی گذشت
مثل اون قطره ی آبی که یه عمر
کور بود دنبال دریا میگشت
من چقدر توبه بدهکارم بهت
به تو که بی انتظار کنارمی
به تو که هر دفعه بخشیدی منو
تو که بیشتر از خودم به یادمی
فاصله از هر عذابی بدتره
روی مرز این شب ادامه دار
اگه تاوان من این جهنمه
منو تو جهنمم تنها نذار
منو خالی کن کنارت از خودم
خودمو غرق گناه آوردم
درو وا کن آخرین پناه من
به خودت بازم پناه آوردم
درو وا کن تا غریبه تر نشم
من که عمرم تو غریبگی گذشت
مثل اون قطره ی آبی که یه عمر
کور بود دنبال دریا میگشت
من چقدر توبه بدهکارم بهت
به تو که بی انتظار کنارمی
به تو که هر دفعه بخشیدی منو
تو که بیشتر از خودم به یادمی
فاصله از هر عذابی بدتره
روی مرز این شب ادامه دار
اگه تاوان من این جهنمه
منو تو جهنمم تنها نذار
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه