ترانه مازندرانی
غمه بشن مه دل جا
وارش جور بزن صدا
برو ته دا مه مل ملا
مه دل درده هاکن او
مه خسته تنه هاده خو
مه آسمون مشته اساره
چنده من خوامبه ته صدا ره
افتاب رخته دپوشیم
شوی چراغه دکوشیم
مه ونوشه دل گوشه
صبح روجا ماه مونا
گل ارمون جان دلخواه
ته مه مازندرون مه درد درمون
مه بهار هوا مه سر و سامون
رنگا رو دانه مه همن ته جا
ونگاکن مره بلبل مونا
جان دلخوا
ته که دوی یار مه خنه سوئه
مه هوا مشت ته بکا بوئه
ناپئیز دارمه نا زمسّونی
مه تلاونگی مه نماشونی
مره ونگ هاده سون بلبل یار
ته خونشِ دا دل ارمونی
ته که دوی یار مه خنه سوئه
مه هوا مشت ته بکا بوئه
ته مه باغ بهار دل تنگ قرار
آسمون مِشِنه تا دری مه کنار
غم را از دلم بریز
مانند باران صدایم کن
بیا من به فدایت بیا به دور و بر و محلهام
درد دلم را از بین ببر
به تن خستهام شیرینی خواب بده
آسمانم پراست از ستاره
چقدر صدای تو را دوست دارم
بیا لباس آفتاب را بپوشیم
و چراغ تاریکی را خاموش کنیم
تو بنفشه من تو آرامش گوشهی دلم
ستارهی صبحم جان دلخواه
گل آرزویم عزیز دلم
تو مازندران منی تو دوای درد منی
تو هوای بهاری من و سر و سامان من
طراوت و شادابی دارد چمنزارم با تو
مرا صدا بزن، مانند بلبل
ای عزیز دلخواه من
ای یار وقتی تو باشی، خانهام روشن است
هوایم پراز بوی خوش توست
با تو نه پاییز دارم و نه زمستان
تو سحرگاه منی تو شامگاه منی
مانند بلبل مرا صدا بزن ای یار
فدای خواندن تو آرزوی دل منی
ای یار وقتی تو باشی خانهام روشن است
هوایم پراز بوی خوش توست
تو باغ بهار من تو قرار دل من
آسمان مال من است وقتی تو در کنارم هستی.
غمه بشن مه دل جا
وارش جور بزن صدا
برو ته دا مه مل ملا
مه دل درده هاکن او
مه خسته تنه هاده خو
مه آسمون مشته اساره
چنده من خوامبه ته صدا ره
افتاب رخته دپوشیم
شوی چراغه دکوشیم
مه ونوشه دل گوشه
صبح روجا ماه مونا
گل ارمون جان دلخواه
ته مه مازندرون مه درد درمون
مه بهار هوا مه سر و سامون
رنگا رو دانه مه همن ته جا
ونگاکن مره بلبل مونا
جان دلخوا
ته که دوی یار مه خنه سوئه
مه هوا مشت ته بکا بوئه
ناپئیز دارمه نا زمسّونی
مه تلاونگی مه نماشونی
مره ونگ هاده سون بلبل یار
ته خونشِ دا دل ارمونی
ته که دوی یار مه خنه سوئه
مه هوا مشت ته بکا بوئه
ته مه باغ بهار دل تنگ قرار
آسمون مِشِنه تا دری مه کنار
غم را از دلم بریز
مانند باران صدایم کن
بیا من به فدایت بیا به دور و بر و محلهام
درد دلم را از بین ببر
به تن خستهام شیرینی خواب بده
آسمانم پراست از ستاره
چقدر صدای تو را دوست دارم
بیا لباس آفتاب را بپوشیم
و چراغ تاریکی را خاموش کنیم
تو بنفشه من تو آرامش گوشهی دلم
ستارهی صبحم جان دلخواه
گل آرزویم عزیز دلم
تو مازندران منی تو دوای درد منی
تو هوای بهاری من و سر و سامان من
طراوت و شادابی دارد چمنزارم با تو
مرا صدا بزن، مانند بلبل
ای عزیز دلخواه من
ای یار وقتی تو باشی، خانهام روشن است
هوایم پراز بوی خوش توست
با تو نه پاییز دارم و نه زمستان
تو سحرگاه منی تو شامگاه منی
مانند بلبل مرا صدا بزن ای یار
فدای خواندن تو آرزوی دل منی
ای یار وقتی تو باشی خانهام روشن است
هوایم پراز بوی خوش توست
تو باغ بهار من تو قرار دل من
آسمان مال من است وقتی تو در کنارم هستی.
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
5:03
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه