تصنیف بیات اصفهان ساخته امیرحمزه جباریان، 1384
ای بی نشانه ای که خدا را نشانه ای
هر سو نشان توست، ولی بی نشانه ای
ای روح پر فتوح کمال و بلوغ و رشد
چون خون عشق در رگ هستی روانه ای
با یاد روی خوب تو می خندد آفتاب
بر خاک خسته رویش گل را بهانه ای
ای ناتمام قصه ی شیرین زندگی
تفسیر سرخ زندگی جاودانه ای
تصویر شاعرانه در خود گریستن
راز بلند سوختن عارفانه ای
هیهات، خاک پای تو و بوسه های ما
تو آفتاب عشق بلند، آستانه ای
در باور زمانه نگنجد خیال تو
آری حقیقتی بحقیقت فسانه ای
زهرای پاک ای غم زیبای دلنشین
تو خواندنی ترین غزل عاشقانه ای
ای بی نشانه ای که خدا را نشانه ای
هر سو نشان توست، ولی بی نشانه ای
ای روح پر فتوح کمال و بلوغ و رشد
چون خون عشق در رگ هستی روانه ای
با یاد روی خوب تو می خندد آفتاب
بر خاک خسته رویش گل را بهانه ای
ای ناتمام قصه ی شیرین زندگی
تفسیر سرخ زندگی جاودانه ای
تصویر شاعرانه در خود گریستن
راز بلند سوختن عارفانه ای
هیهات، خاک پای تو و بوسه های ما
تو آفتاب عشق بلند، آستانه ای
در باور زمانه نگنجد خیال تو
آری حقیقتی بحقیقت فسانه ای
زهرای پاک ای غم زیبای دلنشین
تو خواندنی ترین غزل عاشقانه ای
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
3:30
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه