مرثیه ای برای حضرت مسلم بن عقیل، 1385
چراغی نتابید چراغی نتابید
به جز ماه بر خلوت تو
به دیوار تنهاییت سر نهادی
کسی کو که تا بشنود ناله ی غربت تو
شب کوفه نامرد و پیمان شکن بود
پر از اهرمن بود
و تنها نگاه ستاره که مبهوت
بر اندوه و بر بی کسی هایت ای مرد
تورا باز در دل هوای حسین (ع) است
هوای حسین است و غمهای یاران
همانند روحت بزرگ است انبوه دلواپسی هایت ای مرد
شب کوفه نامرد و پیمان شکن بود
تو با شوق تا اوج تا مسلخ عشق رفتی
خدا در تو تابید و در کوفه، کرب و بلا با تو آغاز گردید
چراغی نتابید چراغی نتابید
به جز ماه بر خلوت تو
به دیوار تنهاییت سر نهادی
کسی کو که تا بشنود ناله ی غربت تو
شب کوفه نامرد و پیمان شکن بود
پر از اهرمن بود
و تنها نگاه ستاره که مبهوت
بر اندوه و بر بی کسی هایت ای مرد
تورا باز در دل هوای حسین (ع) است
هوای حسین است و غمهای یاران
همانند روحت بزرگ است انبوه دلواپسی هایت ای مرد
شب کوفه نامرد و پیمان شکن بود
تو با شوق تا اوج تا مسلخ عشق رفتی
خدا در تو تابید و در کوفه، کرب و بلا با تو آغاز گردید
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه