ترانه کردی
ئه و په نجه له سه ر ده ف به سه ما ره مزو نیشا نه
جه زمی دل و روحه ، غه می یارانه به هانه
ئه و داییره داییر به حه زومیحنه تی یاره
گوی حه لقه له زه نجیرو ئه سیری دلی یاره
ده نگی ده ف و هاواری دل و وه رزی خه زانه
دل داییره یه و کاتی سه ما شیت و نه زانه
ئه و له رزه له ده ف له رزه له دل کاتی قه راره
ئه و سوزه له ده ف نه غمه له بو چاوی خوماره
سوورانی ده ف و کاتی سه ما ده ست له حه وایه
هه ر زیره له زنجیره که یه غسیری هه وایه
ناله ی ده ف و هاواری دل و سوزی جه فایه
دل هوگری ئه و نه غمه یه جانبازی وه فایه
به و به زمه دلم جه زمه به ده ف کاری خوودایه
ئه و عه شقه هه وینی له به قای دل به وه فایه
رقص و حرکت انگشتان بر روی دف سراسر رمز و نشانه است
و این سما دست و دف در حقیقت سما روح و جان است به دلیل غم هجران یار و غربت انسان
گردی این دف چنان دایرهی گردون و جهان پیرامون ماست و تقدیر ما پر از فراق و وصال یار است
مجموعه حلقههای متصل به دف نشانی از اسارت حلقهی دل عاشق در حلقهی دل معشوق (خداوند ) است
صدای دف و نجوای دل همچون ریزش برگهای سبز در فصل خزان و چنین صدایی دارد
دل همزمان با حرکات و سما دف در هوا به سما در میآید و دیوانهوار میرقصد
لرزشهای ساز دف به مانند لرزش های دل عاشق ( دلهره )هنگام قرار با معشوق است
همه ی سوز و گدازها در نوا و نغمههای دف سوز و گداز از عابد برای چشمان معبود است
چرخش دف در هوا و و نجوا و سما و حرکات دست در آسمان بهر وصال روی یار است
صدای زجهها و زنجیرهای اسیر در هوای نفس و امیال نفسانی در تقابل با دعا و مناجات است
نوای دف نوازی به مثابه نالههای دل پاک و بی آلایش و نوای سوزناک در جفای معشوق است
با این همه باز هم دل اسیر این نغمههاست و جانباز راه پر خطر عشق و وصال معشوق
این بزم دلیل جزم دل و جان است و نوای عرفانی دف چون نوای رحمت الهی است
ماندگاری و بقای این عشق و علاقه دلیلش ثابت قدم بودن دل در راه وفا می باشد و رمز بقای دل در وفای دل است.
ئه و په نجه له سه ر ده ف به سه ما ره مزو نیشا نه
جه زمی دل و روحه ، غه می یارانه به هانه
ئه و داییره داییر به حه زومیحنه تی یاره
گوی حه لقه له زه نجیرو ئه سیری دلی یاره
ده نگی ده ف و هاواری دل و وه رزی خه زانه
دل داییره یه و کاتی سه ما شیت و نه زانه
ئه و له رزه له ده ف له رزه له دل کاتی قه راره
ئه و سوزه له ده ف نه غمه له بو چاوی خوماره
سوورانی ده ف و کاتی سه ما ده ست له حه وایه
هه ر زیره له زنجیره که یه غسیری هه وایه
ناله ی ده ف و هاواری دل و سوزی جه فایه
دل هوگری ئه و نه غمه یه جانبازی وه فایه
به و به زمه دلم جه زمه به ده ف کاری خوودایه
ئه و عه شقه هه وینی له به قای دل به وه فایه
رقص و حرکت انگشتان بر روی دف سراسر رمز و نشانه است
و این سما دست و دف در حقیقت سما روح و جان است به دلیل غم هجران یار و غربت انسان
گردی این دف چنان دایرهی گردون و جهان پیرامون ماست و تقدیر ما پر از فراق و وصال یار است
مجموعه حلقههای متصل به دف نشانی از اسارت حلقهی دل عاشق در حلقهی دل معشوق (خداوند ) است
صدای دف و نجوای دل همچون ریزش برگهای سبز در فصل خزان و چنین صدایی دارد
دل همزمان با حرکات و سما دف در هوا به سما در میآید و دیوانهوار میرقصد
لرزشهای ساز دف به مانند لرزش های دل عاشق ( دلهره )هنگام قرار با معشوق است
همه ی سوز و گدازها در نوا و نغمههای دف سوز و گداز از عابد برای چشمان معبود است
چرخش دف در هوا و و نجوا و سما و حرکات دست در آسمان بهر وصال روی یار است
صدای زجهها و زنجیرهای اسیر در هوای نفس و امیال نفسانی در تقابل با دعا و مناجات است
نوای دف نوازی به مثابه نالههای دل پاک و بی آلایش و نوای سوزناک در جفای معشوق است
با این همه باز هم دل اسیر این نغمههاست و جانباز راه پر خطر عشق و وصال معشوق
این بزم دلیل جزم دل و جان است و نوای عرفانی دف چون نوای رحمت الهی است
ماندگاری و بقای این عشق و علاقه دلیلش ثابت قدم بودن دل در راه وفا می باشد و رمز بقای دل در وفای دل است.
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه