ترانه ساخته مجید رضازاده، 1390
با نگاه مه گرفته پای سفره های افطار
نام پاکتو می خونم به هوای صبح دیدار
من مسافری غریبم از غبار جاده خسته
جز تو تصویری ندارم توی این قاب شکسته
آرزومه که همیشه تو دلم جای تو باشه
پای هر چی می نویسم مهر و امضای تو باشه
بذار تشنه و گرسنه پیش پای تو بمیرم
کاش منم فردا بتونم عیدی مو از تو بگیرم
حالا که گرفته غفلت سرنوشتمو به بازی
دوست دارم دوباره از من یه بنای نو بسازی
همه عاشقا میشن مهمون ضیافت تو
کاش منم یه وعده باشم لایق محبت تو
توی این شبای روشن دلمو به تو سپردم
دیدن تو آرزومه اگه توشه ای نبردم
اگه توشه ای نبردم
با نگاه مه گرفته پای سفره های افطار
نام پاکتو می خونم به هوای صبح دیدار
من مسافری غریبم از غبار جاده خسته
جز تو تصویری ندارم توی این قاب شکسته
آرزومه که همیشه تو دلم جای تو باشه
پای هر چی می نویسم مهر و امضای تو باشه
بذار تشنه و گرسنه پیش پای تو بمیرم
کاش منم فردا بتونم عیدی مو از تو بگیرم
حالا که گرفته غفلت سرنوشتمو به بازی
دوست دارم دوباره از من یه بنای نو بسازی
همه عاشقا میشن مهمون ضیافت تو
کاش منم یه وعده باشم لایق محبت تو
توی این شبای روشن دلمو به تو سپردم
دیدن تو آرزومه اگه توشه ای نبردم
اگه توشه ای نبردم
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
4:14
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه