تصنیف بیات اصفهان ساخته محسن حسینی، 1392
چشمت را باران کن
مویت را شب دلشدگان کن
رویت را مه روشن جان کن
بیا پنجره وا کن ز گیسو گره وا کن
بیا چشم مرا در شب یک خاطره وا کن
تو ای باغ گل ناز بیا چشم مرا باز
به دیدار دلاویز ترین منظره باز کن
در شب عاشقی همسفرم باش
مرغ عشقم بیا بال و پرم باش
تو فروغ نظرم باش گل من تاج سرم باش
امشب ای جان به دریا زده ام دل
تا چون موجی کنم زمزمه با تو
رو کن باز ای پری جانب ساحل
تا دل گوید غم خود همه با تو
چشمت را باران کن
مویت را شب دلشدگان کن
رویت را مه روشن جان کن
بیا پنجره وا کن ز گیسو گره وا کن
بیا چشم مرا در شب یک خاطره وا کن
تو ای باغ گل ناز بیا چشم مرا باز
به دیدار دلاویز ترین منظره باز کن
در شب عاشقی همسفرم باش
مرغ عشقم بیا بال و پرم باش
تو فروغ نظرم باش گل من تاج سرم باش
امشب ای جان به دریا زده ام دل
تا چون موجی کنم زمزمه با تو
رو کن باز ای پری جانب ساحل
تا دل گوید غم خود همه با تو
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه