ترانه ساخته حسین بهادری، 1390
در گوشه های آواز ای بهترین ترانه
می خوانمت همیشه با شور عاشقانه
وقتی تو را ندارم تلخ است روزگارم
می سوزم از فراقت در گریه ی شبانه
وقتی تویی کنارم سرشار از بهارم
پوشیده گشته از تو دیوار آشیانه
ای جان من فدایت با یاد آشنایت
گل می کند صدایم در کوچه ی بهانه
دنیا به خود ندیده نه دیده نه شنیده
عاشقتر از دل من هرگز در این زمانه
در لحظه های باران در محضر بهاران
عشق مرا نوشتند با خط جاودانه
در گوشه های آواز ای بهترین ترانه
می خوانمت همیشه با شور عاشقانه
وقتی تو را ندارم تلخ است روزگارم
می سوزم از فراقت در گریه ی شبانه
وقتی تویی کنارم سرشار از بهارم
پوشیده گشته از تو دیوار آشیانه
ای جان من فدایت با یاد آشنایت
گل می کند صدایم در کوچه ی بهانه
دنیا به خود ندیده نه دیده نه شنیده
عاشقتر از دل من هرگز در این زمانه
در لحظه های باران در محضر بهاران
عشق مرا نوشتند با خط جاودانه
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
5:14
-
5:13
کاربر مهمان