ترانه ساخته حسام الدین ناصری، 1396
زندگی شبیه ساعت شنیه
که باید یه جایی زیر و رو بشه
اینکه دنیاتو بخوای عوض کنی
باید اول از خودت شروع بشه
ماه اگه نتونه روشن بمونه
توی تاریکی فراموش میشه
پای روشنی تو زندگی بایست
شمع اگه بیفته خاتموش میشه
یه جورایی به همه دنیا بخند
هرکی روبه روت بشینه حظ کنه
میشه دنیا رو عوض کنی ولی
نذار دنیا خنده تو عوض کنه
زندگی بازی پژواکه فقط
بر میگرده به خودت مثل صدا
بگی من تا آخرش من میمونی
کوه پشت اونکه محکم بگه ما
دل باید کشتی دریایی باشه
دل اگه بترسه از غم دل نیست
واسه کشتی بهترین جا ساحله
ولی جای کشتی تو ساحل نیست
زندگی شبیه ساعت شنیه
که باید یه جایی زیر و رو بشه
اینکه دنیاتو بخوای عوض کنی
باید اول از خودت شروع بشه
ماه اگه نتونه روشن بمونه
توی تاریکی فراموش میشه
پای روشنی تو زندگی بایست
شمع اگه بیفته خاتموش میشه
یه جورایی به همه دنیا بخند
هرکی روبه روت بشینه حظ کنه
میشه دنیا رو عوض کنی ولی
نذار دنیا خنده تو عوض کنه
زندگی بازی پژواکه فقط
بر میگرده به خودت مثل صدا
بگی من تا آخرش من میمونی
کوه پشت اونکه محکم بگه ما
دل باید کشتی دریایی باشه
دل اگه بترسه از غم دل نیست
واسه کشتی بهترین جا ساحله
ولی جای کشتی تو ساحل نیست
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه