ترانه ساخته علی اعلایی، 1392
منم یه گنجشکک خیس که شدم اسیر کولاک
منو بنشون روی شونت برف و از پرام بکن پاک
بی پناهم بی پناهم تشنه ی یه تکیه گاهم
کمکم کن تا نمیریم روی دستت جا میگیرم
اگه طوفان و تگرگه اگه دنیا پُره گرگه
اما سایه م یه حریمه دست تو امن و بزرگه
تویی اون دست نوازش روی پیشونی داغم
چاره ای کن که دوباره اومده غم به سراغم
واسه من صدای گرمت مثه رویای بهشته
تو بخون که شب نمونه من بشم رنگ فرشته
منو برگردون دوباره به همون کوچه ی معصوم
نفسم داره میگیره تو خیابونای مسموم
منو برگردون دوباره به همون کوچه ی معصوم
نفسم داره میگیره تو خیابونای مسموم
منم یه گنجشکک خیس که شدم اسیر کولاک
منو بنشون روی شونت برف و از پرام بکن پاک
بی پناهم بی پناهم تشنه ی یه تکیه گاهم
کمکم کن تا نمیریم روی دستت جا میگیرم
اگه طوفان و تگرگه اگه دنیا پُره گرگه
اما سایه م یه حریمه دست تو امن و بزرگه
تویی اون دست نوازش روی پیشونی داغم
چاره ای کن که دوباره اومده غم به سراغم
واسه من صدای گرمت مثه رویای بهشته
تو بخون که شب نمونه من بشم رنگ فرشته
منو برگردون دوباره به همون کوچه ی معصوم
نفسم داره میگیره تو خیابونای مسموم
منو برگردون دوباره به همون کوچه ی معصوم
نفسم داره میگیره تو خیابونای مسموم
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه