ترانه ای با خوانندگی شهرام زندی و آهنگسازی و شعری از امیر عباسیان.
نیازی نبود که تظاهر کنی به آرامشی که حقیقت نداشت
نه من اون بودم که میخواستی نه تو اونی که تو قلبم پا گذاشت
من و تو هیچ حرفی نداریم همین نگو این سکوتم از آرامشه
که دریا مثل مرداب میشه اگه فقط تو سکوت خودش غرق بشه
حقیقت همینه که ما گم شدیم تو رویایی که از هم ساختیم
نفهمیدیم این عشق نیست عادته حقیقت اینه که ما عشقو نشناختیم
بیا تا ساحل از یاد دریا نره بیا تا به طوفان گرفتار شیم
بیا میشه برگشت از این فاصله دیگه بسه تو هرجا دل به دریا سپردی
تو هم حس و حالت شبیه منه تو هم تو خودت بغضت رو میکشی
به حسی که بوده یه روز بین ما به اینکه کنار همیم دل خوشیم
دیگه بسه تا هرجا دل به رویا سپردیم
نیازی نبود که تظاهر کنی به آرامشی که حقیقت نداشت
نه من اون بودم که میخواستی نه تو اونی که تو قلبم پا گذاشت
من و تو هیچ حرفی نداریم همین نگو این سکوتم از آرامشه
که دریا مثل مرداب میشه اگه فقط تو سکوت خودش غرق بشه
حقیقت همینه که ما گم شدیم تو رویایی که از هم ساختیم
نفهمیدیم این عشق نیست عادته حقیقت اینه که ما عشقو نشناختیم
بیا تا ساحل از یاد دریا نره بیا تا به طوفان گرفتار شیم
بیا میشه برگشت از این فاصله دیگه بسه تو هرجا دل به دریا سپردی
تو هم حس و حالت شبیه منه تو هم تو خودت بغضت رو میکشی
به حسی که بوده یه روز بین ما به اینکه کنار همیم دل خوشیم
دیگه بسه تا هرجا دل به رویا سپردیم
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه